فصل یازدهم: نسیم خوش
رسول الله صحال عیسى÷ را بعد قتل یأجوج و مأجوج نقل کرده و از بابرکت شدنِ اوضاعِ مسلمانان خبر دادهاند؛ از جمله گفتهاند:
«فَبَيْنَمَا هُمْ كَذَلِكَ إِذْ بَعَثَ اللهُ رِيحًا طَيِّبَةً، فَتَأْخُذُهُمْ تَحْتَ آبَاطِهِمْ، فَتَقْبِضُ رُوحَ كُلِّ مُؤْمِنٍ وَكُلِّ مُسْلِمٍ، وَيَبْقَى شِرَارُ النَّاسِ، يَتَهَارَجُونَ فِيهَا تَهَارُجَ الْحُمُرِ، فَعَلَيْهِمْ تَقُومُ السَّاعَةُ»[ ] . «در آن احوال که عیسى÷به همراه مؤمنان در رفاه و آسایش به سر مىبرند، الله تعالى نسیم خوشى را مىفرستد که روح همۀ مسلمانان را در برمىگیرد. پس از آن، فقط این مردمان بدکار باقی مىمانند، که ایشان نیز مثل خران به یکدیگر حمله مىکنند؛ آنگاه قیامت واقع گردد».