عقیده امام ابوحنیفه رحمه الله

تبصره:

برادر مسلمان! از سخنان امام بوضوح فهمیده می‌شود که او همۀ صفات خدوند را بدون تشبیه و تمثیل ثابت می‌داند و خداوند را بدون تعطیل(نفی) صفات منزه دانسته و صفت علو را نیز برای خداوند ثابت می‌داند و بر این باور است که قرآن عربی، کلام حقیقی خداوند است و سیدنا موسی علیه‌السلام حقیقتاً سخن خداوند را شنیده و خداوند بدون کیفیت به آسمان دنیا فرود می‌آید و وجه(چهره) و ید(دست) از صفات خداوند متعال است و تأویل هیچ یک از صفات خداوند، جایز نیست.

در نتیجه: نباید کسی بگوید، منظور از دست خداوند قدرت او و منظور از غضب او عذاب و منظور از رضای الهی پاداش اوست؛ زیرا این گونه تاویل صفات موجب تعطیل صفات می‌شود که عقیدۀ جهمیه است.

با وجود این سخنان واضح و روشن امام ابوحنیفه جای بسی تعجب است که ماتریدیها عقیدۀ این امام بزرگوار ترک می‌کنند و همگام با جهمیها، منکر بالا بودن الله شده و به خلق قرآن و حادث بودن کلام ازلی قائلند و بسیاری از صفات خدای متعال را نفی و الفاظ صفات را تحریف می‌کنند؟!