احکام و مناسک حج - فقه شافعی -

فهرست کتاب

عقوبت کسی که حج را نکرد:

عقوبت کسی که حج را نکرد:

«مَنْ مَاتَ وَلَمْ يَحُجَّ حَجَّةَ الْإِسْلَامِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَمْنَعَهُ سُلْطَانٌ جَائِرٌ، أَوْ مَرَضٌ حَابِسٌ ، أَوْ عَدُوٌّ ظَاهِرٌ ، فَلْيَمُتْ إنْ شَاءَ يَهُودِيًّا ، وَإِنْ شَاءَ نَصْرَانِيًّا».

معنى: «کسی که مرد و او حجة‌الاسلام را بجا نیاورده بدون این‌که شاه ستمگری یا بیماری منع‌کننده‌ای یا دشمنی آشکار او را از رفتن حج باز دارد، پس بمیرد اگر خواهد در حال یهودیّت و اگر خواهد در حال نصرانیت».

یعنی کسی که استطاعت رفتن حج را یافت و عذری از منع شاه یا بازداشتن بیماری یا جلوگیری دشمن نداشت پس او بر دین اسلام نیست؛ از این رو بر هر دینی که خواهد بمیرد، چه خواهد بر دین یهود بمیرد و یا بر دین نصاری - یا دین مجوسی «مَنْ مَلَكَ زَادًا وَرَاحِلَةً تُبَلِّغُهُ إلَى بَيْتِ اللَّهِ الْحَرَامِ فَلَمْ يَحُجَّ فَلَا عَلَيْهِ أَنْ يَمُوتَ يَهُودِيًّا أَوْ نَصْرَانِيًّا». معنى: کسی که یافت توشه و سواری که برساند او را به کعبۀ مقدّسه و با آن حال حج نکرد، پس نیست بر او مانعی از این‌که بمیرد در حال یهودیت یا نصرانیت.

کسانی که ایمان به خدا و روز قیامت دارند هرگز راضی نخواهند شد که به سبب ترک حج بر غیر دین اسلام از جهان روند و حجّ فرض خود را بخصوص در این دوره که بسیار آسان و بی خطر است هرچه زودتر انجام می‌دهند. تا پنجمین رکن مسلمانی را اداء نموده خود را از این وعید شدید نگهدارند.