خطاهای خطرناک عقیدتی

حکم تعویذهایی که از آیات قرآن کریم باشد

تعویذهای که از آیات قرآن کریم یا اسما و صفات اللهأباشد، بیشتر علما آن را ممنوع قرار داده‌اند و این نظریه قوی و مستدل است. دلیل آنها در این مورد چنین است:

۱- دلایلی عام در مورد منع تعویذ وارد است قسمیکه از پیامبر اکرمجثابت است که فرموده‌اند: «دم (شرک‌آمیز) و تمیمه (برای حفاظت از چشم) و تعویذ محبت‌آمیز شرک است» [روایت احمد و ابوداود]. و هیچ دلیلی ثابت نشده که آن را تخصیص کند بلکه بطور عام هرگونه تعویذ را شامل است، قسمیکه در مورد دم خوانی آنحضرتجفرموده‌اند: «دم خواندن تا وقتی که شرک‌آمیز نباشد، اشکالی ندارد» [صحیح مسلم]. بناءً می‌توان گفت: هر نوع آویختن که بقصد شفا و دفع ضرر باشد شرک است. و اگر اینکار جایز می‌بود آنحضرتجحتما آن را اجازه می‌دادند طوریکه در مورد دم خواندن اجازه دادند.

۲- اقوال فراوانی از صحابه کرام و تابعین که نزدیک‌ترین مردمان به عهد رسول اکرمجو دانا‌ترین مردمان به هدایات و ارشادات پیامبرجاند وجود دارد که به صراحت هرگونه تعویذی را ممنوع قرار داده‌اند. چنانکه ابراهیم نخعی: که از شاگردان حضرت عبدالله ابن مسعودساست، فرموده که اصحاب ابن مسعودسهر نوع تعویذ را چه از قرآن و چه از غیر آن را مکروه می‌پنداشتند.

۳- جواز آویختن تعویذها مانع دم خوانی و خواندن ورد‌های مسنونه می‌گردد، زیرا شخصیکه قرآن کریم را بر جسمش آویزان می‌کند به این معنا که دیگر به هیچ نوع دعا و ورد‌ها ضرورتی ندارد چونکه قرآن را بر جسم بسته است!.

۴– در منع آن عمل به اصل شرعی سد ذریعه است، به این معنی که جواز آن راه بسوی تعویذ‌های غیر قرآنی باز می‌کند پس بنابر مصلحت شرعی این باب را کاملا مسدود کرده‌اند.

۵- آویختن تعویذ‌های قرآنی، توهین به آیات قرآن کریم است زیرا شخص همراه با آن بخاطر قضای حاجت وارد بیت الخلا و جاهایی ناپاک می‌گردد.