کفاره این چنین نذر‌ها
همچو نذرهای شرکی کفاره نداشته و منعقد نمی‌گردد، بلکه نذر کننده باید توبه نماید و از عمل خویش پشیمان شده دوباره به آن برنگردد، زیرا نذر کردن به نام غیر اللهأمانند نذر کردن به بتها، آفتاب، و مهتاب و قبر‌ها و غیره است که حکم آن مانند سوگند خوردن بنام مخلوقات بوده و کسیکه بنام غیر اللهأ، به مخلوقی سوگند خورد، کفاره بروی نیست و نباید به آن وفا کند. همچنان نذر کردن بنام هر مخلوقی شرک محسوب شده و شرک حرمتی ندارد تا کفاره به آن لازم گردد بلکه صاحب همچو نذر باید به خداوندأرجوع نموده و توبه نماید و ارشاد پیامبر خداجرا عملی نماید چنانکه فرموده‌اند: «کسیکه سوگند یاد کند، و در سوگندش لات و عزی را یاد نمود پس بگوید، لا إله إلا الله» [صحیح بخاری]. لات و عزی دو بتی از بت‌های مشرکین زمان جاهلیت بود، و سوگند به هرمخلوقی مانند سوگند خوردن به بتها است. پس مسلمان بکوشد که از قسم‌های بیجا بپرهیزد و اگر ضرورت ایجاب می‌کرد پس به خداوندأسوگند یاد کند.
۲- نذر معصیت یا گناه: این نذر طوریست که انسان فعل گناهی را بر خود لازم گرداند، چه نذر معلق باشد و یا نذر مطلق، مانند اینکه بگوید: چنانچه این کار انجام شود فلان چیز را می‌دزدم و یا شراب می‌نوشم و یا زنا می‌کنم و یا سود می‌خورم. و یا زنی نذر گیرد که اگر این کار انجام شود در روز‌های مرض ماهانه‌ام نماز می‌گذارم و غیره .....