خطاهای خطرناک عقیدتی

ذبح جایز

ذبح زمانی خالی از شرک می‌باشد که دو امر در آن مراعات گردد:

*- یکی ذبحی است که فرمان خداأو رسولجبجا آورده می‌شود مانند قربانی یوم نحر (عید قربان) و یا فدیه دادن و غیره که شریعت بر آن امر نموده است که نه تنها جایز است بلکه مطلوب است. خداوندأمی‌فرماید: ﴿فَكُلُواْ مِنۡهَا وَأَطۡعِمُواْ ٱلۡبَآئِسَ ٱلۡفَقِيرَ﴾[الحج: ۲۸]. «پس، از آنها بخورید و به درمانده فقیر بخورانید».

*- دوم ذبحی است که بخاطر اطعام خانواده و یا مهمانان انجام می‌پذیرد، چنانکه خداوندأاز ابراهیم÷حکایت می‌کند: ﴿فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ ٢٦﴾[الذاریات: ۲].

«سپس آهسته به‌سوی اهل خود رفت آن گاه گوساله فربه (بریانی) آورد».

و این امریست که قانونگذار حکیم به اطعام خانواده و اکرام و عزت داری مهمانان امر فرموده است، پس در این دو صورت ذبح جایز بوده مشروط بر اینکه نام اللهأ(بسم الله) برآن گفته شود طوریکه او تعالی فرموده: ﴿وَلَا تَأۡكُلُواْ مِمَّا لَمۡ يُذۡكَرِ ٱسۡمُ ٱللَّهِ عَلَيۡهِ وَإِنَّهُۥ لَفِسۡقٞ﴾[الأنعام: ۱۲۱]. «و از آنچه نام الله بر آن برده نشده نخورید و آن قطعا فسق است».