حکم تبرک جستن
افرادی که برکت را از درخت، سنگ، جایی مشخص، غار، چشمه، قبر، وغیره طلب میکنند مانند قبرپرستان و دیگر مردمان همسان آنان که معتقد برآنند که اشیای فوق دارای برکتاند بدون شک مرتکب گناه بزرگ شدهاند که اللهأو پیامبرشجاز آن به شدت منع نمودهاند. زیرا تبرک جستن مشرکین عبارت بود از طلب خیر کثیر و ثابت و دایم از معبودانشان. طوریکه بیخردان عصر ما از درختان و سنگها و گنبدها و غارهای معین و قبرها و چشمههای مخصوص و دیگر چیزها جویای آنند. حال اگر کسی معتقد باشد که این چیزها بین او و بین اللهأوسیله قرار میگیرند و مشکلش حل خواهد شد، چنین اعتقادی شرک اکبر است. زیرا اینکار بمعنای شریک گرفتن با اللهأاست، و مشرکین زمان جاهلیت نسبت به بتها و درختان و سنگهای که به آنان توسل میجستند و آنها را در وقت مشکلات صدا میکردند، همین اعتقاد را داشتند. آنها گمان میکردند که ایشان خواستههای آنها را به اللهأمنتقل میکنند، و یا کسانیکه اعتقاد دارند که اگر نزد این قبر بنشینند و آن را مسح کنند یا خاک آن را برخود بریزند، صاحب این قبر برایشان نزد اللهأشفاعت خواهد کرد که چنین اعتقادی شرک اکبر است.