زندگی سعادتمندان

کوهی از طلا و مقام والا

ابوسعید خدری از رسول الله صروایت کرده که ایشان فرمودند:

«لَا تَسُبُّوا أَصْحَابِي فَإِنَّ أَحَدَكُمْ لَوْ أَنْفَقَ مِثْلَ أُحُدٍ ذَهَبًا مَا بَلَغَ مُدَّ أَحَدِهِمْ وَلَا نَصِيفَهُ [۱۴]». «اصحاب من را دشنام ندهید، اگر کسی از شما به اندازۀ کوه احد، طلا انفاق کند، ثواب آن به اندازه کف دو دست آنها و حتی نصف آن نمیرسد».

این حدیث هم مدال افتخار و تصریحی است در باره علو مقام و رتبۀ والای صحابه کرام بطوری که طمع را از هر کسی که باشد در مورد نزدیک شدن به مقام شامخ ایشان قطع می‌کند، زیرا پاداش انفاق طلا به اندازۀ کوه اُحد به پاداش صدقه دادن نصف مُد (یک مشت گندم) آنان نمی‌رسد که اگر آسیاب شود و به خمیر تبدیل گردد بیش از یک نان عادی نیست، و این مسألۀ بسیار بزرگی است [۱۵]».

و عظیم‌آبادی/می‌فرماید:

«پاداش انفاق و صدقه دادن به اندازۀ کوه اُحُد از شما! به پای فضیلت کف دو دست آنها و حتی نصف آن نمی‌رسد، زیرا صدقۀ ایشان مقارن و همراه اخلاق و نیت صادق است، علاوه بر نیاز شدید و ضرورت کم و بیش، آن خوراک که می‌دهند [۱۶]».

این است مقام کسی که مشرف به هم‌صحبتی و هم‌نشینی با پیامبر عظیم الشأن صشده است، پس کسانی که به چنین افتخاری نائل نشده‌اند، چگونه با آن‌ بزرگوارن قابل مقایسه هستند؟!.

واقعاً فاصلۀ بسیار زیادی است، و فاصلۀ صحابه کرام و غیر ایشان بسیار از هم دور است، خاک با ستارۀ ثریا خیلی فاصله و تفاوت دارد، بلکه زمین هفتم بسیار از آسمان هفتم دور است، این هم فضل الله است؛ الله سبحانه و تعالی آن را به هرکس که بخواهد عطاء می‌کند. و الله سبحانه و تعالی دارای فضل فراوان و انعام بیشمار است، و از مستحقّان آن آگاه است.

[۱۴] بخاری (۳۶٧۴) مسلم (۲۵۴۰) (مدّ، پیمانه ای است که برخی آنرا به اندازۀ پُری دوکفِ دست دانسته‌اند). [۱۵] نگاه: السیرة الحلبیة (۳/۲۱۲). [۱۶] عون المعبود (۱۲/۲۶٩).