تعریف مسیحیت

مسیحیت دینی است که بیشترین پیروان را در دنیا دارد و بعنوان یک دین دعوت‌گر در جهان مطرح است، بنابراین دو خصوصیت لازم است به حقیقت و ماهیت آن پی برد. مسیحیت آنگونه که امروزه در دنیا مطرح است و پیروانش بر آن عمل می‌کنند چگونه دینی است.

در مورد تعریف مسیحیت در «دایرة المعارف بریتانیکا» چنین آمده است: «آن مذهبی که اصالت خود را به یسوع (عیسی) ساکن ناصره نسبت می‌دهد و او را به عنوان برگزیده‌ی خدا (مسیح) قبول دارد». آلفرد ای گاروی در دایرة المعارف دین تحت مقاله‌ی مسیحیت این تعریف را بیشتر باز می‌کند و می‌نویسد: «(مسیحیت)، را چنین می‌توان تعریف کرد که عبارتست از مذهب اخلاقی، تاریخی، کایناتی، (جهانی)، موحّدانه و مومن به کفاره که در آن رابطه خدا و انسان به وسیله‌ی شخصیت و کردار عیسی مسیح محکم شده است». پس از بیان دادن عبارت گاروی هرجزء آن را تشریح می‌کند و می‌گوید: «مذهب اخلاقی: آن مذهبی است که در آن برای رسیدن به اهداف دنیوی، عبادت‌ها و قربانی‌ها تعلیم داده نشده‌اند بلکه نیل به کمال روحانی و حصولرضای پروردگار مد نظر بوده است. مذهب تاریخی: مذهبی که محور فکر و عملش یک شخصیت است، یعنی حضرت عیسی÷که قول و عمل ایشان به عنوان آخریت معیار است. کایناتی (جهانی): هدف از جهانی بودن اینست که این مذهب مختص به یک رنگ و نسل است بلکه (دعوت) آن جهانی است. موحدانه: منظور از موحدانه بودن اینست که باوجود پذیرفتن سه اقنوم، خدا را یکی می‌دانند. ایمان به کفاره: در مورد ایمان به کفاره می‌نویسد: مسیحیت فکر می‌کند که رابطه‌ای که می‌بایست درمیان انسان و خدا می‌بود در آن خلل آمده بود لذا لازم بود که این رابطه دوباره محکم شود و این کار فقط با میان انداختن مسیح ممکن بود».