منابع شناخت مسیحیت
برای شناخت مسیحیت اولین مرجع قرآن کریم است و مرجع دوم (تعلیمات نصاری) انجیل و تفاصیل و تفاسیر آن است. زمانی که قرآن کریم نازل می‌شد، از حیات مسیحیت بیش از شش قرن گذشته بود و تغییرات زیادی در آن صورت گرفته بود که قرآن مجید نیز به این تغییرات اشاراتی دارد. توحید و شرک در آن بالاترین جایگاه را دارد. ماْخذ دوم، انجیل یا کتاب مقدس است و لازم است بدانیم که مراد از کتاب مقدس چیست؟ کتاب مقدس مشتمل بر تورات، اناجیل و نامه‌های رُسُل است.
تورات طبق ادعایشان عبارت است از کتاب‌ها و صحایفی که بر پیامبر قبل از حضرت عیسی÷نازل شده است که در اصطلاح کتاب‌های (عهد قدیم) نامیده می‌شود. و اناجیل و ناهه‌های رسل موسوم به (عهد جدید) است و مطابق ادعای عده‌ای از انصاری پس از حضرت عیسی÷بوسیله الهام نوشته شده است. ولی بسیاری دیگر از نصاری الهام را رد کرده‌اند. کتاب‌های عهد قدیم در مورد خلقت جهان و انسان و اخراج حضرت آدم از بهشت، شریعت‌های پیشین از حضرت موسی تا حضرت ملا خیا و انبیای گذشته وحوادث مختلف تاریخی و اجتماعی اقوام و ملل گذشته بحث می‌کند.
ناگفته نماند که این تورات با تلمود یا مشناکه در نزد یهود است تفاوت دارد. کتاب‌های عهد جدید عبارت است از اناجیل اربعه: متی، مرقس، لوقا، یوحا و بیست و دو نامه (رساله)، اولین رساله منسوب است به لوقا و چهارده رساله متعلق به سینت پاولز ((Saint Pauls و یک رساله از یعقوب (جیکوب) و دو رساله منسوب به پطرس و سه رساله از یوحنا و آخرین رساله نوشته یهودا است و مکاشفه‌ی یوحنا نیز دز پایان رسایل مذکور است.
موضوع بحث اناجیل اربعه شخصیت حضرت مسیح÷است از وقت حمل و زمانیکه به صلیب آویخته شد -طبق عقیده آن‌ها- و بلند شدنش از قبر سه روز بعد از وفات و به آسمان رفتنش پس از چهل روز، خلاصه اینکه عقیده الوهیت، صلیب و فدیه (کفاره) از همین اناجیل تا حدی برمی‌آید. و رسایل رسل بیشتر مشتمل بر تعلیم و عقاید و احکام است. کتاب مقدس فعلی مشتمل بر این صحایف و رسایل است و کتاب‌ها و صحف دیگر نیز وجود داشته است که به مرور زمان از بین رفته است.