در بيان فضائل و تاريخ و تولد و فوت امام شافعی
نام امام شافعی/محمد و کنیه‌اش ابوعبدالله پسر ادریس، پسر عباس، پسر عثمان، پسر شافع، پسر سائب، پسر عبد الله پسر عبد یزید پسر المطلب پسر عبد مناف است. نسب امام شافعی و رسول الله ج در عبد مناف(جد دوم آن‌حضرت) به هم می‌رسد. مادر امام شافعی فاطمه دختر عبدالله پسر امام زاده حسن مثنی، پسر حضرت حسن مجتبی س پسر فاطمه زهرا سلام الله علیهم است.
شافع و پدرش سائب در روز جنگ بدر مسلمان شده‌اند بعد از اسلام آوردن ایشان، شافع پرچم‌دار طایفه هامشی بوده و از این جهت نسبت شافعی به امام داده می‌شود.
امام شافعی/در سال یکصد وپنجاه هجری در غزه جای مدفن هاشم جد حضرت محمد ج متولد شده است. بعد پدرش در غزه فلسطین فوت کرده امام در سن دو سالگی به همراه مادرش فاطمه به مکه رفته است در مکه تا هفت سالگی سی جزء قرآن را حفظ نمود ودر ده سالگی کتاب موطای امام مالک/حفظ نموده در خدمت خالد مفتی مکه ادامه تحصیل داده در سن پانزده سالگی به درجه اجتهاد رسیده است بعد از آن به مدینه منوره رفته در خدمت امام مالک/دو سال ماندگار بوده بعد از آن دو مرتبه در بغداد و یک مرتبه دیگر در مکه اقامت داشته ناشر علم و فقه بوده است. اغلب مردم آن مُقَلِّد شافعی می‌شوند بعد به مصر رفته است در مسجد جامع حضرت عمر فاروق س اقامت نموده کتاب فقه قول جدید تصنیف کرده است که در صبح روز جمعه آخر ماه رجب در سن پنجاه وچهار سالگی در سال دویست و چهار هجری فوت کرده است. در عصر همان روز در قرافه قبرستان مصر مدفون شده است.
به قلم: محی الدین مرادی
بسم الله الرحمن الرحیم
الحَمدُ لله رَبِّ العَالَـمِينَ وَصَلَّی اللهُ عَلَی سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الأُمِّیِّ وَآلِهِ الطَّاهِرِينَ وَصَحَابَتِهِ أَجمَعِينَ قَالَ القَاضِی أَبُوشُجَاعٍ أَحمَدُبنِ الحُسَينِ بنِ أَحمَدَ الأَصفَهَانِیُّ رَحِمَة اللهُ تَعَالَی سَألَنِی بَعضُ الأَصدِقَاءِ حَفِظَهُمُ اللهُ تَعَالَی أَن أَعمَلَ مُختَصَراً فِی الفِقهِ عَلَی مَذهَبِ الاِمَامِ الشَّافِعِیَّ رَحمَةُ تَعَالَی عَلَيهِ وَرَضوَانُهُ فِی غَايَةِ الإختِصَارِ وَنِهَايَةِ الإيجَازِ لِيَقرُبَ عَلَی الـمُتَعَلِّمِ دَرسُهُ وَيَسهُلَ عَلَی الـمُبتَدِی حِفظُهُ وَأَن أَکثِرَ فِيهِ مِنَ التَّقسِيمَاتِ وَحَصرِ الخِصَالِ فَأَجَبتُهُ إِلَی ذَالكَ طَالِباً لِلثَّوَابِ رَاغِباً إلَی اللهِ تَعَالَی فِی التَّوفِيقِ لِلصَّوَابِ إِنَّهُ عَلَی مَايَشَاءُ قَدِيرٌ وَبِعِبَادِهِ لَطِيفٌ خَبِيرٌ.