داروخانهی خانگی:
وجود داروخانهای در منزل یک امر ضروری و لازم میباشد، تا بتوان کمکهای اولیه را در رابطه با بیمار تا هنگام رسانیدن وی به بیمارستان یا رسیدن پزشک یا آمبولانس صورت داد.
لزومی ندارد که یکی از افراد خانواده پزشک یا داروساز باشد تا داروخانه را مجهز نمایید، تنها کمی آشنایی و توجه و مراقبت کافی است البته با مراعات نمودن موارد زیر:
- داروخانه (جعبهی کمکهای اولیه) در مکان مخصوص و دور از دسترس اطفال جایش محکم شود تا از مسمومیت آنان بوسیلهی داروها جلوگیری شود چون بچهها شاید فکر کنند این داروها شیرینی و آبنبات هستند مخصوصاً که جدیداً آنها را در بسته بندیها و روکشهای رنگانگ عرضه میکنند و به راحتی بوسیلهی بچههای خردسال قابل گشودن و استفاده میباشند و موانع بازدارندهی اطفال برای باز کردن آنها در نظر گرفته نشده است.
- بهتر است جعبهی کمکهای اولیهی خانهیتان دارای ردیفهایی باشد که در هر ردیف نوعی از انواع دارو را شامل بشود. مثلاً: یک ردیف برای داروهای سوختگی و زخمها (کمکهای اولیه)، یک برای لوازم پانسمان و چسبها، ردیفی برای داروهای چشمی (قطرهها و پمادها) که توسط پزشک تجویز شده اند و ردیفی برای دواهایی که از طریق دهان مصرف میشوند.
- بهتر است جعبهی داروهایی مخصوص کودکان داشته باشید.
- باید جعبهی داروها در مکانی قرار داشته باشد که دارای تهویه مناسب و به دور از حرارت زیاد و رطوبت قرار داشته باشد. داروهایی هستند که باید در یخچال نگهداری شوند، آنها را در جایی دور از دسترس اطفال قرار دهید و در صورت وجود جایی در یخچال برای داروهای پزشکی آنها را همانجا بگذارید.
- اسم داروها را با خطی خوانا و مشخص بر روی ظرف مخصوص آنها بنویسید، چنانچه لازم باشد.
- چنانچه بیش از یک بیمار در یک زمان در منزل وجود داشته باشد بهتر است اسم هر بیمار را بر داروها بنویسید تا احتمال مصرف اشتباهی دارو توسط بیمار دیگر و عوارض نامطلوب متعاقب آن را از بین ببریم.
- دارو را به همان دوز و مقدار و در زمانهایی که توسط پزشک و داروخانه معین شده است به بیمار بدهید تا مصرف نماید. بیمار نباید از مصرف داروهایی که پزشک برای وی تجویز نموده است و داروخانه طرز مصرف آن را برایش بیان داشته است دست بردارد مگر با مشورت پزشک خود. همچنین استعمال دارو به مقادیر بیشتر یا کمتر از آنچه پزشک تجویز کرده است بدون مشورت با وی کار نادرستی است.
- بیمار بدون مشورت با پزشک سرخود داروهایش را تکرار ننماید.
- در حالتی که بدن فرد نسبت به برخی از دواها حساسیت نشان داده و بعضی عوارض را بروز دهد،
مثلاً: جوش زدن یا قرمز شدن پوست و یا بخشی از پوست که دارو بر آن، به عنوان پماد یا قطرهها چشمی و روغنهای مالیدنی، استعمال شده است، باید بلافاصله از مصرف دارو دست کشیده و هرچه زودتر با پزشک خود یا داروخانه مشورت نمایید تا از بروز عوارض بیشتر و شدیدتر پیشگیری شود.
- در حالت وجود بیماری در خانواده که از داروهای دراز مدت مانند داروهای علاج بیماری قند، فشار، زخم معده باید این داروها در بخش مستقلی از داروخانهی خانگی قرار بگیرد و جز بوسیلهی خود بیمار یا پرستار وی باز نشود تا احتمال اشتباه شدن داروها در جعبهی داروهای منزل با هم ازمیان برود.
- سعی شود برخی ابزار کمکهای اولیهی ضروری مانند: قیچی جراحی، پنس، دستکش طبی، کشهای باند پانسمان، بستهای آتل، دماسنج طبی، گاز استریل.