توبه تمامی گناهان ماقبل را از بین برده و پاک می‌کند
ممکن است کسی بگوید: می‌خواهم توبه کنم، ولی چه چیزی برای من بخشش و مغفرت خداوند را تضمین می‌کند، آنگاه که توبه کنم در حالی که من رغبت بسیاری به روش و راه مستقیم و حق دارم و با توجه به این که احساس شک و دودلی در من ایجاد می‌شود و اگر بدانم که خداوند مرا می‌بخشاید، حتماً توبه می‌کنم؟!
به او می‌گویم: آنچه که در احساس و درون تو می‌گذر درست همان چیزی است که در جان انسان‌هایی قبل از تو، همچون صحابه بزرگوار رسول خدا جگذشته است.
اگر در این دو روایت با یقین بیندشی، حتماً آنچه که در درونت می‌گذرد از بین خواهد رفت. «اگر خداوند بخواهد».
روایت اول: امام مسلم داستان مسلمان‌شدن عمرو بن العاصسرا از زبان خودش اینچنین نقل می‌کند:
«زمانی که پروردگار، اسلام را در قلبم عزیز و محبوب گردانید، نزد پیامبر جآمدم و گفتم: دستت را بده تا با تو بیعت کنم، ایشان دست راست‌شان را دراز کرد آنگاه من دستم را جمع نمودم، پیامبر جفرمودند: (تو را ای عمرو چه شده است؟).
گفتم: می‌خواهم شرطی بگذارم. فرمود: چه شرطی؟ گفتم: شرطم اینست که بخشیده شوم، فرمود: «أَمَا عَلِمْتَ يَا عَمْرو أَنَّ الْإِسْلَامَ يَهْدِمُ مَا كَانَ قَبْلَهُ؟ وَأَنَّ الْهِجْرَةَ تَهْدِمُ مَا كَانَ قَبْلَهَا؟ وَأَنَّ الْحَجَّ يَهْدِمُ مَا كَانَ قَبْلَهُ؟»یعنی: «آیا نمی‌دانی ای عمرو که اسلام هرآنچه را که قبل از آن است نابود و پاک می‌کند و هجرت آنچه را که قبل از آن می‌باشد نابود و پاک می‌کند و همچنین حج هم هرآنچه قبل از آن می‌باشد محو و نابود می‌کند».
روایت دوم: امام مسلم از عبدالله بن عباسبروایت می‌کند که تعدادی از مشرکان که کشتار بسیار کرده و به کثرت مرتکب زنا و فحشاء شده بودند، نزد رسول خدا جآمده و گفتند: آنچه که می‌گویی و به سوی آن دعوت می‌کنی بسیار نیکو و خوب است، کاش به ما خیر می‌دادی که کفاره آنچه از قتل و زنا و... انجام داده ایم چیست؟!
در جواب، این آیات قرآن نازل شدند:
﴿وَٱلَّذِينَ لَا يَدۡعُونَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ وَلَا يَقۡتُلُونَ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَا يَزۡنُونَۚ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ يَلۡقَ أَثَامٗا ٦٨﴾[الفرقان: ۶۸].
«و آنان که با خداوند معبودی دیگر را به (نیایش) نمی‌خوانند و جانی را خداوند (کشتنش را) حرام کرده است جز به حق نمی‌کشند و زنا نمی‌‌کنند. و هرکس چنین کند به «کیفری» دشوار برمی‌خورد» [۲۰].
و به دنبالش این آیه نازل شد: ﴿قُلۡ يَٰعِبَادِيَ ٱلَّذِينَ أَسۡرَفُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ لَا تَقۡنَطُواْ مِن رَّحۡمَةِ ٱللَّهِ﴾[الزمر: ۵۳].
«(ای پیامبر! از سوی من) بگو: ای بندگانی که بر خود اسراف کرده‌اید، از رحمت خدا ناامید نشوید...» [۲۱].
[۲۰] برگرفته شده از ترجمه قرآن کریم از استاد مسعود انصاری صفحه ۴۶۴. [۲۱] ترجمه قرآن کریم، از استاد انصاری صفحه ۳۶۶.