نسب، اخلاق و جایگاه حسین بن علی ب
حسین فرزند علی بن ابی‌طالب و هاشمیِ قریشی و فرزند فاطمه دختر رسول الله ص است، وی نوه‌ی رسول الله ص و ریحانه‌ی ایشان از دنیا است و با کنیه‌ی ابو عبدالله [۱]شهرت دارد.
حافظ ذهبی وی را این گونه معرفی نموده است: «امام شریف کامل سبط رسول الله ص و ریحان ایشان در این دنیا، و محبوب ایشان، أبو عبد الله الحسین ابن أمیر المؤمنین أبی الحسن علی بن أبی‌طالب ابن عبد المطلب...» [۲].
حافظ ابونعیم وی را چنین معرفی کرده است: «ابوعبدالله؛ حسین بن علی بن ابی طالب ریحانه و شبیه رسول الله ص است، آن حضرت ص پس از ولادت وی در گوش او اذان گفتند، وی سرور جوانان بهشت و پنجمین نفر اهل کساء و فرزند سیدة النساء است، پدرش پاسدار حوض و ذوالجناحین عموی اوست، وی دست پرورده‌ی نبوت است که در دامن اسلام پرورش یافته و از منبع ایمان تغذیه شده است» [۳].
[۱] التاریخ الکبیر، امام بخاری (۲/۳۸۱)، الثقات ابن حبان (۳/۶۸)، معرفة الصحابة، ابی نعیم (۲/٩)، الاستیعاب، ص ١٨٤، المعجم الکبیر طبرانی (۳/٩۴)، وتاریخ الإسلام ذهبی (۳/٩۳). [۲] سیَر أعلام النبلاء (۳/۲۸۰). [۳] معرفة الصحابة (۲/۶۶۱).