مقدمهی کتاب
الـحمد لله أهل الـحمد ومستحقه حـمداً كثيراً، والصلاة والسلام على عبده ورسوله مـحمد الذي أرسله سراجاً منيراً، وعلى آله الذين أذهب عنهم الرجس وطهرهم تطهيراً، وعلى أصحابه الغر الـميامين ومن اتبعهم بإحسان إلى يوم كان شره مستطيراً، أما بعد؛
رازی است که نمیخواهم از شما پوشیده بماند و آن اینکه قلم من حیران و بهت زده گردید که چه کلماتی را دربارهی شخصیتی مانند شخصیت حسین بنویسم، چون حسین شخصیتی است مهم و حساس، و از سویی به این شخصیت امید بسته شده و مایه شادی است، و از سویی شخصیت حسین با غم و اندوه همراه است.
ما در برابر مردی قرار داریم که راه مخالفت و مبارزه را به خاطر فتنهجویی در پیش نگرفته بلکه فریب قومی را خورده که او را پیش خود خواندند و وقتی ایشان نزد آنها آمد، وی را رها کردند، و به کسی که دشمن حسین و دشمن آنان نیز بود سپردند.
حسین به آنان گفت: نزد شما نیامدم مگر زمانی که نامههایتان به دستم رسید، اگر نظری بر خلاف آن چه نامههایتان میگوید دارید، بر میگردم.
وقتی از حسین یاد میکنم نمیتوانم واقعهی کربلا را نادیده بگیرم اما بر این باورم که تاریخ حسین سرا اگر فقط در واقعهی کربلا خلاصه کنیم، در حق حسین و تاریخ ایشان ستم شده است.
حسینی را که ما میخواهیم بشناسیم حسین آل و اصحاب و حسین تربیت نبوی و علوی است.
او صحابی بزرگواری است که هم از شرافت صحبت و هم از افتخار قرابت برخوردار است.
کتابی که پیش روی دارید پایههایش بر اساس رسالهی علمی بینظیری که اثر دکتر محمد بن عبدالهادی شیبانی است استوار است، ایشان لطف نموده و پذیرفتند که بخشهای بزرگی از کتاب ایشان (مواقف الـمعارضة فی عهد یزید بن معاویة ۶۰-۶۴ هـ) اقتباس شود که چیزهایی از سوی من اضافه شده و یا به اقتضای حال، مواردی تصحیح شده است، خداوند به دکتر شیبانی پاداش نیکو بدهد.
بخش اول کتاب که حسین را معرفی میکند و سیرهی عطرآگین ایشان را ورق میزند نوشتهی بنده است، و از خداوند میخواهم آن را بپذیرد.
جا دارد در اینجا یادی کرده باشم از برادرانم در مرکز پژوهش و بررسیها که برای چاپ و ارائهی این کتاب به بهترین صورت ممکن، از هیچ کوششی دریغ نورزیدند. خداوند به آنان پاداش نیک دهد و همه ما را با سرور پیامبران در بهشت حشر نماید.
والـحمد لله رب العالـمین
محمد سالم الخضر
رئیس مرکز پژوهش و بررسی مبرّه