پیروان خاورشناسان

افرادی هستند که فریب خاورشناسان را خورده و گمان بحث و تحقیق علمی آنان را فریفته است، در نتیجه، افکار، تحقیقات و آموزش‌های خاورشناسان را تکرار کرده و پیرامون باورهای آنان به زمزمه پرداخته تا اندکی به ایشان نزدیک شوند [و خود را هماهنگ آن‌ها سازند]. در رأس این پیروان فریب خورده می‌توان به دکتر طه حسین اشاره کرد، کسی که سلول‌های مغز او با تفکرات خاورسناسان تغذیه شده است [۵]، تا جائیکه می‌گوید: «من فرانسوی فکر می‌کنم و به عربی می‌نویسم» [۶].

برای وی همین رسوایی کافی است که ابزار دست‌آویزی برای یهود شد؛ زیرا مبلغان «شیوعیت» در ابتدای این قرن که یهودی بوده و عبارت بودند از: هنری کوریل، داوؤل کوریل و ریمون اجیون و این مکتب را با مال و شهوت تقویت می‌کردند، با دکتر طه حسین قرارداد بستند که مجله‌ی «الکتاب الـمصری» را چاپ و نشر کنند. دکتر طه حسین در این وضعیت مطالب تلمود را راجع به یهودیت تأیید و وجود پیامبرانی چون ابراهیم و اسماعیل و کتبی چون قرآن و تورات را انکار می‌کرد. این در زمانی بود که امکان فهم آن نبود که طرح این مسائل مقدمه‌ی تحقیق اهداف صهیونیستی است [۷]. البته دکتر طه حسین به افکار و انحرافات دیگری هم مبتلا شد که حتی خاورشناسان هم جرأت اظهار و اعلام آن را نداشتند [۸].

[۵] نگا: علی وبنوه، ص ۹۸-۱۰۰ والفتنۀ الکبری. [۶] نگا: طه حسین، انور جندی، ص ۴۳ – ص ۴۴. [۷] نگا: الـمخططات التلمودیۀ الصهیونیۀ فی غزو الفکر الإسلامی، استاد انور جندی، ص ۸۰. [۸] نگا: طه حسین، استاد انور جندی.