پاسخ به این استدلال او
اینکه بلاذری قضیه‌ی ابن سبأ را ذکر ننموده، نشانگر اسطوره‌ای بودن این مسئله نیست؛ زیرا برخی مورخان مطلبی را ذکر می‌کنند که ممکن است برخی دیگر به آن نپردازند. علاوه بر این آیا می‌توان گفت که بلاذری متعهد شده بود که همه اتفاقات و رویدادها را ذکر کند؟ شاید هم اگر اخبار ابن سبأ را ذکر می‌کرد، (طه حسین) می‌گفت: من بلاذری را قبول نداشته و بر اخبار او اطمینان ندارم؛ زیرا علماء در مورد شخصیت او متفق نیستند [۱۲].
در مورد واقعه‌ی سوزانده شدن افرادی که علی را خدا می‌دانستند توسط خود او، ما این مسئله را در موضعگیری امام علی نسبت به عبدالله بن سبأ و یاران او بررسی می‌کنیم و ثابت می‌کنیم که در صحیح‌ترین کتاب‌ها پس از کتاب خدا ذکر شده‌اند و ما را از روایات تاریخی بی‌نیاز می‌سازد. حتی در کتب مورد اعتبار خود شیعه هم به آن اشاره شده است.
[۱۲] نگا: زندگینامه‌ی احمد بن یحیی بن جابر بن داود بلاذری متوفی سال ۲۷۹ ه، در معجم الأدباء، یاقوت حموی، ج ۵، ص ۹۲ ولسان المیزان، ص ۳۲۲ و ص ۳۲۳ و تهذیب تاریخ دمشق، ج ۲، ص ۱۰۹ و البدایه والنهایۀ، ابن کثیر، ج ۱۱، ص ۶۵-۶۶ و النجوم الزاهرۀ، ج ۳، ص ۸۳.