طالب رفاعی و ابن سبأ
پس از این اشخاص، طالب رفاعی هم ظاهر می‌شود و در حاشیه‌ای که بر مقدمه‌ی کتاب «تاریخ الاسلامیة» نوشته‌ی محمد باقر می‌نویسد و تاجر کتب، یعنی خانجی، در سال ۱۳۹۷ هجری/ ۱۹۷۷ م آن را در قاهره به اسم «التشیع ظاهرة طبیعیة في إطار الدعوة الإسلامیة» چاپ نمود، چنین می‌نویسد: اگر وجود ابن سبا دارای حقیقتی تاریخی و ثابت باشد - همانگونه در بحث مربوط به خود به طور مفصل بیان می‌کنیم- هیچ رابطه‌ای میان وجود او و افکار او با عقاید اهل تشیع از جمله عقیده‌ی مربوط به جانشینی امیرالمؤمنین ندارد؛ زیرا این عقاید بر مبنای روایات صحیحی است که در کتب حدیثی شیعه و سنی و نیز کتب تفسیر و تاریخ و اصول اعتقاد وجود دارد. در نهایت اینکه تشیع از نتایج تفکر سبأیت است فکری باطل و بی‌اساس است» [۲۳].
البته چنین نظری از جانب این شخص هم عجیب نیست؛ زیرا او همان کسی است که معتقد است اولین کسی که به رجعت اعتقاد پیدا کرد، عمر بن خطاب بود، زیرا می‌گفت: پیامبر ج نمرده و نخواهد مرد و این هم یکی دیگر از افتراءات و گمراهی‌ها و تحریف حقایق ثابت و صحیح است که از این شخص صادر می‌شود.
[۲۳] نگا: التشیع ظاهرة طبیعیة، ص ۲۰.