سُورَةُ المُدَّثِّرِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ ١ قُمۡ فَأَنذِرۡ ٢ وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ ٣ وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ ٤ وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ ٥ وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ ٦ وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ ٧فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ ٨ فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ ٩ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ ١٠ ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا ١١ وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا ١٢ وَبَنِينَ شُهُودٗا ١٣ وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا ١٤ ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ ١٥ كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا ١٦ سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا ١٧﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

ای جامه بر سر کشیده! ﴿۱﴾برخیز و بیم ده. ﴿۲﴾و پروردگارت را بزرگ شمار. ﴿۳﴾و لباس‌هایت را پاکیزه دار. ﴿۴﴾و از پلیدی دوری کن. ﴿۵﴾و نباید برای افزون‌خواهی چیزی را بدهی. ﴿۶﴾و برای (خوشنودی) پروردگارت شکیبا باش. ﴿۷﴾پس هنگامی‌که در «صور» دمیده شود. ﴿۸﴾آن روز، روز سخت (و دشواری) است. ﴿۹﴾بر کافران آسان نیست. ﴿۱۰﴾(ای پیامبر!) مرا با کسی‌که او را تنها آفریده‌ام واگذار. ﴿۱۱﴾و (همان که) مال فراونی برایش قرار دادم. ﴿۱۲﴾و فرزندانی که همیشه (در خدمت او و) با او هستند. ﴿۱۳﴾و همه وسایل (و امکانات) زندگی را در اختیارش قرار دادم. ﴿۱۴﴾باز (هم) طمع دارد که (برآن) بیفزایم. ﴿۱۵﴾هرگز، (چنین نخواهد شد) بی‌گمان او نسبت به آیات ما دشمنی (و عناد) دارد. ﴿۱۶﴾و به زودی او را به مشقت و سختی می‌اندازم. ﴿۱۷﴾

﴿إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ ١٨ فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ ١٩ ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ ٢٠ ثُمَّ نَظَرَ ٢١ ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ٢٢ ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ ٢٣ فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ ٢٤ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ ٢٥ سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ ٢٦ وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ ٢٧ لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ ٢٨ لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ ٢٩ عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ ٣٠ وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ ٣١ كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ ٣٢ وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ ٣٣ وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ ٣٤ إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ ٣٥ نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ ٣٦ لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ ٣٧ كُلُّ نَفۡسِۢ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ ٣٨ إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ ٣٩ فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ ٤٠ عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ ٤١ مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ ٤٢ قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ ٤٣ وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ ٤٤ وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ ٤٥ وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ ٤٦ حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ ٤٧﴾

زیرا که او (برای مبارزه با قرآن) اندیشید، و اندازه (و محاسبه) کرد. ﴿۱۸﴾پس مرگ بر او باد! چگونه اندازه (و محاسبه) کرد؟! ﴿۱۹﴾باز (هم)، مرگ بر او باد! چگونه اندازه (و محاسبه) کرد؟! ﴿۲۰﴾سپس نگاهی افکند. ﴿۲۱﴾آنگاه چهره درهم کشید و روی ترش کرد. ﴿۲۲﴾سپس (به حق) پشت نمود و تکبر ورزید. ﴿۲۳﴾آنگاه گفت: «این (قرآن) چیزی جز جادویی که (از دیگران) آموخته شده، نیست. ﴿۲۴﴾و این (چیزی) جز گفتار بشر نیست». ﴿۲۵﴾به زودی او را به سقر (جهنم) درخواهم آورد. ﴿۲۶﴾و تو چه دانی «سقر» چیست؟! ﴿۲۷﴾(آتش سوزانی که) نه (چیزی را) باقی می‌گذارد و نه (چیزی را) رها می‌کند. ﴿۲۸﴾پوست را (دگرگون کرده و) می‌سوزاند. ﴿۲۹﴾برآن (آتش) نوزده (فرشته) گمارده شده است. ﴿۳۰﴾و ما مأموران دوزخ را جز فرشتگان قرار ندادیم، و شمار آن‌ها را جز برای آزمایش کافران معین نکردیم، تا اهل کتاب یقین کنند، و کسانی‌که ایمان آورده‌اند بر ایمان خود بیفزایند، و اهل کتاب و مؤمنان، گرفتار شک و تردید نشوند، و تا کسانی‌که در دل‌های شان مرض است و (نیز) کافران بگویند: «الله از این مثل (و توصیف) چه خواسته است؟» بدینگونه الله هرکس را بخواهد گمراه می‌سازد، و هرکس را بخواهد هدایت می‌کند، و (شمار) لشکریان پروردگارت را جز او (کسی) نمی‌داند، و این جز پند و اندرزی برای انسان‌ها نیست. ﴿۳۱﴾آری، (هرگز این‌چنین نیست که آن‌ها تصور می‌کنند) سوگند به ماه. ﴿۳۲﴾و به شب هنگامی‌که پشت کند. ﴿۳۳﴾و به صبح هنگامی‌که روشن شود. ﴿۳۴﴾که آن (آتش دوزخ) یکی از (چیزهای) بزرگ (و هولناک) است. ﴿۳۵﴾(ترساننده و) هشداردهنده برای انسان‌هاست. ﴿۳۶﴾برای کسی از شما که بخواهد (در راه راست) پیش افتد، یا (از آن) عقب بماند. ﴿۳۷﴾هرکس در گرو اعمال خویش است. ﴿۳۸﴾مگر «اصحاب یمین». ﴿۳۹﴾که در باغ‌های (بهشت) هستند، و می‌پرسند ﴿۴۰﴾از گناهکاران. ﴿۴۱﴾چه چیز شما را به «سقر» (دوزخ) درآورد؟ ﴿۴۲﴾گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم. ﴿۴۳﴾و بی‌نوا (یان) را طعام نمی‌دادیم. ﴿۴۴﴾و پیوسته همراه یاوه‌گویان (و اهل باطل) هم‌صدا می‌شدیم. ﴿۴۵﴾و همواره روز جزا را تکذیب می‌کردیم. ﴿۴۶﴾تا زمانی که مرگ به سراغ‌مان آمد. ﴿۴۷﴾

﴿فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ ٤٨ فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ ٤٩ كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ ٥٠ فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۢ ٥١ بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ ٥٢ كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ ٥٣ كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ ٥٤ فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ ٥٥ وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ ٥٦ ﴾

پس شفاعت شفاعت‌کنندگان به آن‌ها سودی نمی‌بخشد. ﴿۴۸﴾پس آن‌ها را چه شده است که از پند (و تذکر) روی گردانند؟! ﴿۴۹﴾گویی که آن‌ها (گور) خران رم کرده‌اند. ﴿۵۰﴾که از شیر گریخته‌اند. ﴿۵۱﴾بلکه هرکدام از آن‌ها (توقع دارد و) می‌خواهد که (به او) نامۀ گشاده (و جداگانه از سوی الله) داده شود. ﴿۵۲﴾هرگز چنین نیست (که آنان می‌پندارند) بلکه آن‌ها از (عذاب) آخرت نمی‌ترسند. ﴿۵۳﴾نه، حقاً که این (قرآن) پند (و یادآوری) است. ﴿۵۴﴾پس هرکس که بخواهد آن را یاد کند (پند گیرد). ﴿۵۵﴾و یاد نمی‌کنند (و پند نمی‌گیرند) مگر این‌که الله بخواهد، او اهل تقوا و اهل آمرزش است. ﴿۵۶﴾.