سُورَةُ الهُمَزَةِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

﴿وَيۡلٞ لِّكُلِّ هُمَزَةٖ لُّمَزَةٍ ١ ٱلَّذِي جَمَعَ مَالٗا وَعَدَّدَهُۥ ٢ يَحۡسَبُ أَنَّ مَالَهُۥٓ أَخۡلَدَهُۥ ٣ كَلَّاۖ لَيُنۢبَذَنَّ فِي ٱلۡحُطَمَةِ ٤ وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡحُطَمَةُ ٥ نَارُ ٱللَّهِ ٱلۡمُوقَدَةُ ٦ ٱلَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى ٱلۡأَفۡ‍ِٔدَةِ ٧ إِنَّهَا عَلَيۡهِم مُّؤۡصَدَةٞ ٨ فِي عَمَدٖ مُّمَدَّدَةِۢ ٩ ﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

وای بر هر عیب‌جوی غیبت‌کننده‌ای. ﴿۱﴾(همان) کسی‌که مال فراونی گرد آورد و شمارش کرد. ﴿۲﴾گمان می‌کند که مالش او را جاودانه می‌سازد. ﴿۳﴾هرگز چنین نیست (که او گمان می‌کند) مسلماً در «حطمه» انداخته خواهد شد. ﴿۴﴾و تو چه دانی «حطمه» چیست؟! ﴿۵﴾آتش برافروخته الهی است. ﴿۶﴾(آتشی) که بر دل‌ها چیره گردد (و بسوزاند). ﴿۷﴾بی‌گمان آن (آتش) بر آن‌ها فرو بسته (و ازهر سو آن‌ها را محاصره کرده است). ﴿۸﴾در ستون‌های بلند ( کشیده شده) است. ﴿۹﴾.