سُورَةُ النَّبَإِ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

﴿عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ ١ عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ ٢ ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ ٣ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ ٤ ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ ٥ أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا ٦ وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا ٧ وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا ٨ وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا ٩ وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا ١٠ وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا ١١ وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا ١٢ وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا ١٣ وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا ١٤ لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا ١٥ وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا ١٦ إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا ١٧ يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا ١٨ وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا ١٩ وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا ٢٠ إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا ٢١ لِّلطَّٰغِينَ مَ‍َٔابٗا ٢٢ لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا ٢٣ لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا ٢٤ إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا ٢٥ جَزَآءٗ وِفَاقًا ٢٦ إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا ٢٧ وَكَذَّبُواْ بِ‍َٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا ٢٨ وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا ٢٩ فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا ٣٠

به نام الله بخشندۀ مهربان

(کافران) از چه چیز از یکدیگر سؤال می‌کنند؟ ﴿۱﴾از خبری بزرگ. ﴿۲﴾همان (خبری) که آن‌ها در آن اختلاف دارند. ﴿۳﴾چنین نیست (که آن‌ها می‌اندیشند)، بزودی خواهند دانست. ﴿۴﴾باز هم چنین نیست، بزودی خواهند دانست. ﴿۵﴾آیا زمین را بستری (برای آسایش شما) قرار ندادیم؟! ﴿۶﴾و کوه‌ها را میخ‌های (آن قرار ندادیم؟!). ﴿۷﴾و شما را جفت (نر و ماده) آفریدیم. ﴿۸﴾و خواب شما را (مایۀ) آرامش تان قرار دادیم. ﴿۹﴾و شب را پوششی (برای شما) قرار دادیم. ﴿۱۰﴾و روز را (وسیلۀ) برای زندگی و معاش قرار دادیم. ﴿۱۱﴾و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم. ﴿۱۲﴾و (خورشید را) چراغی درخشان آفریدیم. ﴿۱۳﴾و از ابر‌های باران زا آبی فراوان فرو‌‌ فرستادیم ﴿۱۴﴾تا بدان دانه و گیاه بسیار برویانیم. ﴿۱۵﴾و باغ‌هایی پر درخت (با آن آب پرورش دهیم). ﴿۱۶﴾بی‌گمان روز داوری (و جدای) میعاد (همگان) است. ﴿۱۷﴾روزی‌که در «صور» دمیده می‌شود، سپس شما گروه گروه (به محشر) می‌آیید. ﴿۱۸﴾و آسمان گشوده می‌شود، پس دروازه، دروازه می‌گردد. ﴿۱۹﴾و کوه‌ها روان کرده شود، پس (چون) سراب گردند. ﴿۲۰﴾و بی‌گمان جهنم کمین‌گاهی است. ﴿۲۱﴾بازگشت‌گاه برای سرکشان است. ﴿۲۲﴾مدت زمانی دراز در آنجا بمانند. ﴿۲۳﴾و در آنجا نه (چیز) خنکی می‌چشند و نه آشامیدنی (گوارایی خواهند داشت). ﴿۲۴﴾جز آبی سوزان، و (مایعی که) چرک و خون (است). ﴿۲۵﴾(این) کیفری است مناسب و در خور (اعمال‌شان) ﴿۲۶﴾زیرا که آن‌ها هیج امیدی به (روز) حساب نداشتند. ﴿۲۷﴾و آیات ما را بشدّت تکذیب کردند. ﴿۲۸﴾و ما همه چیز را (در کتاب لوح محفوظ) بشمارش نوشتیم. ﴿۲۹﴾پس (کیفر اعمال خود را) بچشید، که چیزی جز عذاب بر شما نمی‌افزاییم! ﴿۳۰﴾

﴿إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا ٣١ حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا ٣٢ وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا ٣٣ وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا ٣٤ لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا ٣٥ جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا ٣٦ رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا ٣٧ يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا ٣٨ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَ‍َٔابًا ٣٩ إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا ٤٠﴾

بی‌گمان برای پرهیزگاران کامیابی است. ﴿۳۱﴾با غ‌های (میوه) و تاکستان‌ها. ﴿۳۲﴾و حوریانی جوان و هم سن و سال. ﴿۳۳﴾و جام‌هایی لبریز و پیاپی (از شراب پاکیزۀ بهشت). ﴿۳۴﴾در آنجا نه سخن بیهودۀ می‌شنوند و نه دروغی. ﴿۳۵﴾(این) پاداش از جانب پروردگار توست و عطایی از روی حساب ﴿۳۶﴾(همان) پروردگار آسمان‌ها و زمین، و آنچه در میان آن‌هاست، (همان الله) رحمان هیچ‌کس (درآن روز) یارای سخن گفتن با اوندارد. ﴿۳۷﴾روزی‌که روح (= جبرییل) و فرشتگان به صف ایستند، هیچ‌کس سخن نگویید، جز کسی‌که الله رحمان به او اجازه داده باشد، و (او) سخن درست (و صواب) گوید. ﴿۳۸﴾آن روز حق است، پس هر کس که بخواهد بازگشت‌گاهی به سوی پروردگارش بر گزنید. ﴿۳۹﴾به راستی ما شما را از عذابی نزدیک بیم دادیم، روزی‌که انسان آنچه را از قبل با دست‌های خود فرستاده است می‌بیند، و کافر می‌گوید: «ای کاش من خاک بود». (و برای حساب بر انگیخته نمی‌شد). ﴿۴۰﴾.