سُورَةُ التِّينِ

بِّسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

﴿وَٱلتِّينِ وَٱلزَّيۡتُونِ ١ وَطُورِ سِينِينَ ٢ وَهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٱلۡأَمِينِ ٣ لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِيٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِيمٖ ٤ ثُمَّ رَدَدۡنَٰهُ أَسۡفَلَ سَٰفِلِينَ ٥ إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ ٦ فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعۡدُ بِٱلدِّينِ ٧ أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَحۡكَمِ ٱلۡحَٰكِمِينَ ٨﴾

به نام الله بخشندۀ مهربان

سوگند به انجیر و زیتون. ﴿۱﴾و سوگند به طور سینا. ﴿۲﴾و سوگند به این شهر امن (= مکه). ﴿۳﴾یقیناً ما انسان را در بهترین صورت (و هیئت) آفریدیم. ﴿۴﴾سپس او را به پایین‌تر مرحله بر گرداندیم. ﴿۵﴾مگر کسانی‌که ایمان آوردند و کار‌های شایسته انجام دادند، پس برای آن‌ها پاداشی قطع نشدنی است. ﴿۶﴾پس (ای انسان) چه چیز بعد (از این همه دلایل روشن) تو را به تکذیب (روز) جزا وا می‌دارد؟! ﴿۷﴾آیا الله بهترین داوران (و حاکم مطلق) نیست؟! ﴿۸﴾.