سُورَةُ الأَعۡلَىٰ

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

﴿سَبِّحِ ٱسۡمَ رَبِّكَ ٱلۡأَعۡلَى ١ ٱلَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ ٢ وَٱلَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ ٣ وَٱلَّذِيٓ أَخۡرَجَ ٱلۡمَرۡعَىٰ ٤ فَجَعَلَهُۥ غُثَآءً أَحۡوَىٰ ٥ سَنُقۡرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰٓ ٦ إِلَّا مَا شَآءَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ وَمَا يَخۡفَىٰ ٧ وَنُيَسِّرُكَ لِلۡيُسۡرَىٰ ٨ فَذَكِّرۡ إِن نَّفَعَتِ ٱلذِّكۡرَىٰ ٩ سَيَذَّكَّرُ مَن يَخۡشَىٰ ١٠ وَيَتَجَنَّبُهَا ٱلۡأَشۡقَى ١١ ٱلَّذِي يَصۡلَى ٱلنَّارَ ٱلۡكُبۡرَىٰ ١٢ ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحۡيَىٰ ١٣ قَدۡ أَفۡلَحَ مَن تَزَكَّىٰ ١٤ وَذَكَرَ ٱسۡمَ رَبِّهِۦ فَصَلَّىٰ ١٥

به نام الله بخشندۀ مهربان

نام پروردگار بلند مرتبه‌ات را به پاکی یاد کن. ﴿۱﴾(همان) که آفرید پس درست و استوار ساخت. ﴿۲﴾و (همان) کسی‌که اندازه گیری کرد پس هدایت نمود. ﴿۳﴾و (آن) کسی‌که چراگاه را رویانید. ﴿۴﴾سپس آن را خشک و سیاه گردانید. ﴿۵﴾ما بزودی (قرآن را) بر تو می‌خوانیم، پس هرگز فراموش نخواهی کرد. ﴿۶﴾مگر آنچه را که الله بخواهد، همانا او آشکار و نهان را می‌داند. ﴿۷﴾و ما تو را برای (راه) آسان توفیق می‌دهیم. ﴿۸﴾پس اگر پند مفید باشد، پند ده. ﴿۹﴾بزودوی کسی‌که (از الله) می‌ترسد، پند می‌پذیرد. ﴿۱۰﴾و بدبخت‌ترین (مردم) از آن دوری می‌گزیند. ﴿۱۱﴾(همان) کسی‌که در آتش بزرگ (جهنم) در خواهد آمد. ﴿۱۲﴾سپس در آن (آتش) نه می‌میرد و نه زنده می‌ماند. ﴿۱۳﴾یقیناً کسی‌که خود را پاک (و تزکیه) کند، رستگار شد. ﴿۱۴﴾و (نیز کسی که) نام پروردگارش را یادکرد پس نماز گزارد. ﴿۱۵﴾

﴿بَلۡ تُؤۡثِرُونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا ١٦ وَٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰٓ ١٧ إِنَّ هَٰذَا لَفِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ ١٨ صُحُفِ إِبۡرَٰهِيمَ وَمُوسَىٰ ١٩ ﴾

بلکه شما (مردم) زندگی دنیا را (بر آخرت) ترجیح می‌دهید. ﴿۱۶﴾در حالی‌که آخرت بهتر و پایند‌تر است. ﴿۱۷﴾به راستی این (فحوا) در صحیفه‌های پیشین (نیز) بود. ﴿۱۸﴾صحیفه‌های ابراهیم و موسی.﴿۱۹﴾.