واقعه غدیر خم
دکتر جواد مشکور می‌نویسد: [۴۸]در اواخر ذی قعده سال دهم هجری پیامبر خدا ص با زنان و یاران و افراد بسیاری برای ادای حج فرض به مکه رفتند، چون سفرهایی که پیش از این به مکه رفته بودند، همگی صورت عمره داشت این تنها حج پیغمبر خدا ص در دوران زندگی او بود و چون در آخرین سال زندگی حضرت روی داد آن را حجه الوداع خوانده‌اند.
حضرت علی که در این هنگام از یک ماموریت جنگی از یمن فرا رسیده بود و چند قربانی برای حج پیغمبر ص برداشت، کسی را به جای خود به لشکریان خویش گمارده، به رسول خدا پیوست لشکریانی که از یمن آمده بودند غیبت او را مغتنم شمرده از غنایم تعدادی لباس برداشته و پوشیدند. پس از ادای مراسم حج حضرت علی س بازگشت و چون لشکریان را در آن حال دید بر آشفت به جانشین خود گفت: چرا ایشان بدون اجازه من این جامه‌ها را پوشیده‌اند؟ وی عرض کرد: که من این جامه‌ها را بر آنان پوشانیدم تا آراسته و زیبا باشند.
حضرت علی س فرمود که جامه‌ها از تن بیرون کنند و جای خود بگذارند، لشکریان از حضرت علی س سخت برنجیدند و شکایت پیش رسول خدا ص بردند پیامبر ص برای فرو نشاندن این فتنه برخاست و خطبه‌ای ایراد فرموده در آن میان فرمودند:
«ای مردم از علی شکوه نکنید به خدا قسم وی در امری که مربوط خدا و در راه حق باشد سختگیرتر از آن است که از او به توان گله کرد». پس از ادای مراسم حج رسول خدا ص با اردوی خود به سوی مدینه بازگشت.
در هجدهم ذی حجه سال دهم هجری در راه به آبگیری به نام غدیر خم که نزدیک جایی به نام جحفه بود رسید، مسلمانان در آنجا با رسول خدا از شتران خود فرود آمدند تا چندی بیاسانید. . . سپس پیامبر ص خطبه‌ای خواند و بعد از خطبه در حق حضرت علی س فرمود: «من كنت مولاه. ..» همه عامه و خاصه (سنی و شیعه) این حدیث را نقل کردند، منتهی محدثان عامه آن را مربوط به نارضایتی لشکریان علی س از او می‌دانند و محدثان شیعه مربوط به جانشینی او [۴٩].
[۴۸] دکتر محمد جواد مشکور، محقق شيعه و استاد دانشگاه تهران. [۴٩] نگاه تاريخ شيعه و فرقه هاي اسلام ص۴ و ۶ البداية والنهاية ج ۵/۱۸۳ – فروغ ابديت ص ۴۶ ج ۲ انتشارات نشر دانش اسلامي جعفر سبحاني.