۸۴۶- کیمیای سعادت

کد کتابخانه عقیده: ۸۴۶/۶۷/۲۹۷

(امام محمد غزالی)

اثری عقیدتی است در بیان شناخت خدا و دین و راه‌های کسب رضای پروردگار. این کتاب، در واقع، چکیده‌ای است از کتاب بزرگِ «احیاء علوم الدین» با کمی افزونی و کاستی، و غزالی آن را با همان نظم و ترتیب و با نثری روان و زیبا به زبان پارسی نوشته است. ارزش این اثر تا بدان جاست که دانشوران آن را «دائره المعارف اسلامی و عرفانی» به شمار آورده‌اند. مقدمه کتاب در چهار عنوان است: خودشناسی، خداشناسی، دنیاشناسی و آخرت‌شناسی. متن کتاب نیز به چهار رکن تقسیم شده است: عبادات، معاملات، مهلکات و مُنجیات. در بخشّ عبادات، غزالی به ظاهر عبادت نپرداخته، بلکه در همه جا، درباره فلسفه عبادات و معانی آنها نیز بحث کرده است. در بخش معاملات، احکام و شرایط خرید و فروش شرعی و صحیح را بیان کرده و آنگاه، به اسباب گناه و نابودی اُخروی انسان می‌پردازد. بخش پایانی کتاب نیز به راه‌های کسب خشنودی الهی اختصاص دارد.

***