۱۳۳۲- اعتماد به حدیث آحاد در عقیده و احکام
کد کتابخانه عقیده: ۱۳۳۲/۳۱/۲۹۷
(ناصر الدین آلبانی)
رساله کوتاهی است در اثبات حُجّیت خبر واحد در مسایل عقیدتی و فقهی. یکی از مهم‌ترین مسایل مورد اختلاف علمای کلام، بحث در میزان وثاقتِ خبر واحد است. برخی از آنان اعتقاد دارند که حدیث/ خبر واحد، در احکام شرعی حجت است، اما نمی‌تواند در عقاید اسلامی دلیل و مبنا باشد. عده‌ای از علمای اصول در میان متأخرین، این رأی را پذیرفتند و برخی چنان در آن افراط کرده‌اند که معتقدند بنای عقیده بر اساس خبر واحد، فسق و گناه است. در ردّ و انکار این نظر، علما و محدثین، آثار مختلفی به رشته تحریر درآورده‌اند؛ از جمله: «الصواعق المرسله» ابن القیم جوزی و «الأحکام والأصول» ابن حَزم اندلسی. اثر حاضر که برداشت و تلخیصی از این دو کتاب و دیگر آثار مشابه است، ابتدا وجوب برداشت اعتقادی از خبر واحد را به اثبات رسانده و در ادامه، ۹ دلیل بر این مدعا اقامه می‌نماید.
***