ازدواج موقت
با اینکه متعه یا ازدواج موقت نزد ما شیعهها جایز بلکه مستحب است اما از همان اوّل پیش از آنکه دلایل حرمت آن را ببینم، آن را نمیپسندیدم، و هرگاه میدیدم که کسی برای اثبات جایزبودن آن مناقشه میکند از واردشدن در این بحث خجالت میکشیدم و فقط از او میپرسیدم: آیا حاضر هستی کسی با خواهرت متعه کند؟؟ او با خجالت میگفت: نه؛ بلکه گاهی خشمگین میشدند.
ازدواج موقت برای مدت کوتاهی مباح و جایز قرار گرفت، اما بعد از آن پیامبرصآن را برای همیشه تا روز قیامت حرام کرد. در مذهب شیعه نیز روایاتی از ائمه اهل بیت نقل شده که به صراحت ازدواج موقت را حرام و زشت قرار میدهند، اما شیعه پاسخی برای این روایات ارائه نمیدهند.
از عبدالله بن سنان روایت شده که گفت: (در مورد ازدواج موقت از اباعبدالله پرسیدم؟ گفت: خودت را با آن آلوده مکن).
و از علی بن یقطین روایت است که گفت: (از ابالحسن÷در مورد ازدواج موقت پرسیدم؟ گفت: تو با آنچه کار داری؟! خداوند ما را از آن بینیاز کرده است).
و از هشام بن حکم و او از ابوعبدالله÷روایت میکند که گفت: (فقط افراد فاسد متعه میکنند) [۸].
و طوسی در الاستبصار (۳/۱۴۲) از عمرو بن خالد و او از زید بن علی و او از پدرانش و آنها از علیسروایت میکنند که گفت: (پیامبرصگوشت الاغهای اهلی و ازدواج موقت را حرام کرد).
طوسی برای توجیه این روایات چیزی نیافته جز اینکه بگوید: (ما باید این روایات را بر تقیه حمل کنیم؛ زیرا این روایات با مذهب عامه موافق هستند)!.
او روایات را با وجود آنکه صحیح هستند نمیپذیرد، زیرا با مذهب اهل سنت موافقت دادند!.
[۸] النوادر احمد بن عیسی قمی، ص ۸۷.