صحابه را بدست آوردم بدون اینکه اهل بیت را از دست بدهم

در پایان وصیتی به:

در پایان وصیتی به:

به خانواده و همسایه‌هایم...

به آنان که دوستشان دارم و مرا دوست دارند... به آنان که آل بیت پیامبرصرا دوست دارند و علاقه‌مند به پیروی از آن‌ها هستند... .

به هر کسی که به دنبال حقیقت و نور درخشان است... .

پیام من به همه این‌ها این است که فکر کنند و بیندیشند.. . .

و به ندای فطرت پاسخ مثبت دهند همان که خداوند متعال در مـورد آن می‌فرماید: ﴿فَأَقِمۡ وَجۡهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفٗاۚ فِطۡرَتَ ٱللَّهِ ٱلَّتِي فَطَرَ ٱلنَّاسَ عَلَيۡهَاۚ لَا تَبۡدِيلَ لِخَلۡقِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلۡقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعۡلَمُونَ ٣٠[الروم: ۳۰].

«روی خود را خالصانه متوجه (آئین حقیقی خدا) کن. این سرشتی است که خداوند مردمان را بر آن سرشته است. نباید سرشت خدا را تغییر داد این است دین و آئین محکم و استوار ولیکن اکثر مردم نمی‌دانند».

خداوند با اعطای عقل به انسان او را کرامت بخشیده و او را از سایر آفریده‌ها متمایز گردانده است، پس باید هر کس قدر نعمت عقل را که خداوند به او ارزانی نموده بداند؛ چراکه او در قرآن می‌خواند که خداوند می‌فرماید: ﴿أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ٥٠[الأنعام: ۵۰]. «آیا نمی‌اندیشید»!.

﴿أَفَلَا تَعۡقِلُونَ ٤٤[البقرة: ۴۴].

«آیا عقلتان را بکار نمی‌گیرید»!.

﴿أَفَلَا تُبۡصِرُونَ٧٢[القصص: ۷۲]. «آیا بصیرت ندارید.»!.

همه این آیات انسان را به تفکّر و تدبّر و آزادکردن عقل از تقلید کورکورانه فرا می‌خوانند.

هر فرد عاقلی باید از حرکت در مسیر تاریکی‌های هواپرستی و تقلید کورکورانه که نتیجه‌ای جز شرّ و بدی ندارد بپرهیزد، تا از کسانی نباشد که خداوند متعال در مورد آن‌ها فرموده است: ﴿فَإِن لَّمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَكَ فَٱعۡلَمۡ أَنَّمَا يَتَّبِعُونَ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَمَنۡ أَضَلُّ مِمَّنِ ٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ بِغَيۡرِ هُدٗى مِّنَ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ ٥٠[القصص: ۵۰].

«پس اگر (این پیشنهاد تو را نپذیرفتند و) پاسخ تو را نه گفتند بدان که ایشان فقط از هوا و هوس‌های خود پیروی می‌کنند! آخر چه کسی گمراه‌تر و سرگشته‌‌تر از آن کسی است که (در دین) از هوی و هوس خود پیروی کند بدون اینکه رهنمودی از جانب خدا (بدان شده) باشد؟! مسلّماً خداوند مردمان ستم‌پیشه را (به سوی حق) رهنمود ن می‌کند».

ما اهل بیت را برای آن دوست داریم که خویشاوند پیامبرصهستند، و به خاطر این خویشاوندی دارای جایگاه هستند، و همچنان اصحاب به خاطر صحبت و همراهی پیامبر دارای مقام و منزلت هستند، پس آنچه آن‌ها را جمع می‌کند پیامبرصاست این‌ها خویشاوندان او هستند، و آن‌ها یاران و اصحاب او می‌باشند... هر کس آنان را دوست بدارد به خاطر آن، آن‌ها را دوست می‌دارد که پیامبرصآن‌ها را دوست داشته است.

بنابراین، من باید بعد از درک این حقیقت در دوست‌داشتن اصحاب و اهل بیت تردیدی به خود راه نمی‌دادم و با صدای بلند فریاد می‌زدم (اصحاب را به دست آورده‌ام وهم اهل بیت را از دست نداده‌ام).

وآخر دعوانا أن الحمد لله رب العالمين، وصلی الله وسلم علی نبينا محمد وعلی آله وصحبه أجمعين إلی يوم الدين.