* راه ششم: تظاهر به تواضع
گاهی انسان تظاهر به تواضع، عیب نفس، ملامت، دشنام و توبیخ آن مینماید، در هر مناسبتی به خود نسبت عیب و نقص میدهد، پس میگوید: من مسکین هستم، الله یاری رساننده است؛ عمل ما چیزی نیست. همانا قصد وی از این گفتهها، اظهار تواضع است، بلکه گاهی نفس خود را دشنام میدهد، فرقی نمیکند که معتقد به این است که نفسش را چیزی نمیبیند، یا بدون اعتقاد این را میگوید؛ پس همیشه این را اظهار میکند، تا اینکه شیطان به او نزدیک شده و میگوید: بشارت باد بر تو! از ریا نجات یافتی، حال آنکه شیطان او را از وجهی دیگر به ریا میکشاند و آن دو رویی و نفاق در تواضع، همچنین نکوهش نفس و عیب آن است؛ حال آنکه واجب است راه میانه را بپیماید، یعنی نه نفس خود را آشکارا دشنام دهد، نه آن را مدح و ستایش کند.