پیشگفتار
﴿إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ﴾[الإسراء: ٩].
«بیشک این قرآن، به راهی که آن استوارترین راههاست؛ هدایت میکند».
«أَشْرَافُ أُمَّتِي حَمَلَةُ الْقُرْآنِ» (ترمذی).
در سال ١٩٨٥ م، وزیر مستعمرات وقت بریتانیا «گلادستون» خطاب به رفقایش در حالی که قرآن به دست دارد میگوید:
«هرگز چیزی از اهداف بریتانیا در میان مسلمین و اعراب تحقق نخواهد یافت تا که این قرآن در میانشان باشد، بیایید اولاً سلطان این کتاب را از آنها بگیریم و سِرّ آن را بیابیم، آن وقت است که همهی سدهای پیشروی ما از هم خواهد پاشید[١].
در آغاز ظهور اسلام و نزول قرآن، قریش و مشرکین مأمورانی در محیط مسجد و اطراف خانهی پیامبر ج میگماردند تا تماس افراد را با پیامبر ج تحت نظر گیرند و از ارتباط افراد با پیامبر ج کاملاً جلوگیری نمایند.
و اگر در ایام حج پیامبر اسلام از آزادی استفاده مینمود تا با آهنگ بلند به خواندن قرآن مشغول گردد، آنان سر و صدا به راه میانداختند تا زائران خانهی خدا را از شنیدن صدای او بازدارند[٢].
و قرآن کریم اینگونه به بازگویی این موضوع پرداخته است:
﴿وَقَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَا تَسۡمَعُواْ لِهَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ وَٱلۡغَوۡاْ فِيهِ لَعَلَّكُمۡ تَغۡلِبُونَ٢٦﴾[فصلت: ٢٦].
«افراد کافر گفتند (دستور دادند) هیچکس به این قرآن گوش فرا ندهد و (هنگام شنیدن صدای قرآن) هیاهو کنند تا این که آنان پیروز گردند».
***
بازداشتن مسلمین از استماع قرآن و رجوع به آن برنامهی تازهای نیست که توسط دشمنان اسلام به اجرا درآورده میشود، بلکه در طی قرون متمادی همهی استعمارگران و پیروان باطل همهگونه سعی و تلاش خود را در این راه به کار انداختهاند.
چرا دشمنان اسلام این گونه در همهی اعصار از قرآن وحشت داشتند؟
و چرا امروز کافران برای دورساختن مسلمین از قرآن و تعالیم نجاتبخش آن از همهی امکانات و وسایل کار میگیرند؟
مسلّم است که هراس دشمن بدلیل تأثیریست که قرآن در میان جوامع اسلامی میگذارد و در روح و متن این جامعه، دگرگونی و انقلاب، تحرک و جهش را به ارمغان میآورد و شکی نیست که باید برای جلوگیری از نفوذ قرآن در نفوس، و در نتیجه از گسترش این آیین الهی در هراس باشند.
قرآنی که گمراهان را راهبر و برفراز راه هدایت چون مشعل فروزانی پرتوافکنی مینماید. برنامه و قانون آسمانی برای انسان، کتاب دعوت و تحرک در حیات مسلمین قرار دارد.
قرآن، موضوعِ انسانِ خلیفهی خدا در زمین است. معجزهی جاودان اسلام که مرزهای زمان و مکان را درهم شکست و بسان مشعل فروزان بر تارک اعصار درخشید، دلیل برهان زنده و گویا بر آسمانیبودن آیین اسلام در هر عصر و زمان و آیتی درخشان برحقانیت آیین محمدی است.
قرآن راهنمای انسان به خصلت درستتر است. ﴿إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ﴾[الإسراء: ٩]. «این قرآن رهنماست به خصلتی که او درستتر است» و برای مسلمین شفاء و رحمت است﴿وَنُنَزِّلُ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِ مَا هُوَ شِفَآءٞ وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ﴾[الإسراء: ٨٢] «و فرود میآریم از قرآن آنچه شفاء و رحمت هست برای مسلمانان».
و چه سعادتمند و فائزاند حَمَلة قرآن و آنان که پیامبر ج چنین به تمجیدشان میپردازد:
«أَشْرَافُ أُمَّتِي حَمَلَةُ الْقُرْآنِ» (ترمذی).
«شریفترین امّت من حاملان قرآناند».
باری! اینست راه نجات و رستگاری، راه فلاح و فیروزی، سعادت و نیکبختی، راه نجات انسان و صعود به مدارج عالی انسانیت و پاداش جمیل برای قاری قرآن آنجا که پیامبر ج میفرماید:
«مَنْ قَرَأَ حَرْفًا مِنْ كِتَابِ اللَّهِ فَلَهُ بِهِ حَسَنَةٌ وَالْحَسَنَةُ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا لا أَقُولُ الم حَرْفٌ وَلَكِنْ أَلِفٌ حَرْفٌ وَلَامٌ حَرْفٌ وَمِيمٌ حَرْفٌ» (البخاری).
«آن که حرفی از کتاب خدا را بخواند او را پاداش (حسنه) است و حسنه به چند برابر خود است. نمیگویم الم حرف است، بلکه الف حرف و لام حرف و میم حرفاند».
بیایید با رجوع به قرآن و عمل به تعالیم حیاتبخش آن برای نجات انسان، انسان ظلوم و جهول، رسالت خویش را اداء نماییم و در سایهی التیام بخش قرآن حیات به سر برده و حَمَلهی قرآن گردیم، قرآن را بخوانیم، بیاموزیم و بیاموزانیم.
چه خوب فرموده است پیامبر ج:
«اقْرَءُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّهُ يَأْتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ شَفِيعًا لِأَصْحَابِهِ» (صحیح البخاری).
چه سعادتمند اند آنان که برترین مردماند، چون قرآن را آموختهاند و برای دیگران نیز میآموزانند.
و چه رستگارند جوامعی که با توسل به قرآن در راهرسیدن به مجد و عظمت اسلام گام برمیدارند. و چه فائزاند مسلمینی که با خواندن قرآن، شفیع در روز قیامت دارند.
***
آن وقت است که میشود به مجد و عظمت اسلام دست یافت و جهان را از همه نوع اجحاف و ظلم نجات داد و از سقوط محتوم بشریت جلوگیری نمود.
آن وقت است که دشمنان دیرینه و سوگندخوردهی اسلام و قرآن مأیوس خواهند گشت و هرگز خیال تسلط بر مسلمین و به استعمارکشاندن شان را در سر نخواهند پروراند.
و آن وقت است که با پرتوافکنی انوار جاویدانی قرآنی جهان بشریت متبلور و انسان راه هدایت را خواهد پیمود.
و خداوند حافظ قرآن است: ﴿إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ٩﴾.
پس ای برادر! رسالت ما همانا تطبیق و عمل به تعالیم کلام خدا أ است، برنامهی آسمانی و قانون نجاتبخش.
چون حسب مقرر، حافظ قرآن ذات خداوندی است و هرگاه دقیقاً بنگریم درمییابیم که هرچه زمانه میگذرد محافظهی قرآن زیادتر میشود، ولی این مسلمین اند که با گذشت زمانه از تطبیق و عمل به تعالیم آن فاصله میگیرند.
جای بس تأسف اینجا است که مسلمین با دوری از قرآن این منهج را مراعات نکردهاند و در مرور زمان تطبیق قرآن در میانشان ضعیفتر میگردد[٣].
قرآن را در هرجا میبینیم در منازل، در دفاتر و ماشینها، هرکس به گونهای به نگهداری آن میپردازد و نزد خود نگه میدارد.
***
حقا که خداوند هست حافظ قرآن و آنچه که بیشتر جلب توجه مینماید اینست که:
«امروز کشورهایی چون آلمان، ژاپن و ایتالیا (که خود دشمنان سرسخت اسلاماند) تلاش بر این دارند تا مصحف (قرآن) را در داخل دولتشان به شکل جمیلتر چاپ و عرضه بدارند، قبل از این که دربارهی کتب آسمانی دیگر چنین اقدامی کرده باشند.
این شواهد خود میرساند که هراندازه ما از منهج تطبیقی قرآن دور میشویم خداوند حفاظت آن را حتی در میان دشمنان قرآن افزون میسازد.
فلهذا بر مسلمانان لازم است که تا خود و دیگران را به عمل به تعالیم آسمانی این کتاب الهی دعوت نمایند و برای پیادهساختن و مرعی (رعایت) شمردن این برنامه و قانون جاویدان در حیات عملی خویش کمر همت بندند، تا شود که به قلههای شامخ سعادت برسند.
***
کتاب حاضر راهنمای سودمندی است در مراجعه به قرآن و آشنایی به تعالیم روحبخش آن که مؤلف ارجمند با استادی و درایت کامل به رشتهی تحریر درآورده است و در واقع دُرهای نایابی را در این صفحات اندک جا داده است.
تأکید ما بر اینست که خوانندهی محترم غرض آموختن و آموزاندن قرآن «خَيْرُكُمْ مَنْ تَعَلَّمَ الْقُرْآنَ وَعَلَّمَهُ» در مطالعهی کتابهایی از همین نوع خود و دیگران را تشویق و رسالت اسلامی خویش را در جامعه ایفاء بدارند، تا باشد که رجوع فرزندان برومند اسلام و جوانان رشید جامعهی اسلامی ما، باب نویی در شناخت تعالیم قرآنی بگشاید.
مؤثرترین شیوهی استفاده از کتاب حاضر مطالعهی دقیق و یا بهتر بگوییم خواندن آن به قسم درسی است. چه رسالهی حاضر که حاوی پنج بخش است مطالب سودمندی را پیرامون علوم قرآنی و تاریخ قرآن و همینطور مباحث جالبی را در شیوهی تلاوت کلام الله مجید (علم تجوید) در بر دارد.
و چه بهتر که کتابهایی از همین نوع (علم تجوید، علوم قرآن، تاریخ قرآن، قصص قرآن، امثال قرآن، و...) به عنوان مواد درسی در مدارس برای طلاب تدریس گردد، تا غنای فکری جوانان ما با آشنایی به اینگونه موضوعات از علوم اسلامی افزوده شود.
از خداوند مسألت داریم تا از لطف و عنایت خویش این زحمت ناچیز را قبول فرموده و ما و همهی مسلمین را مشمول رحمت الهی خویش قرار دهد.
آمین
ارشد ارشاد
٣٠ / ٨ / ١٣٦١ هـ ش
[١]- من روائع القرآن – دکتر محمد سعید رمضان البوطی.
[٢]- مسلمین در بازگشت به قرآن – اثر دیگر نگارنده.
[٣]- معجزة القرآن – محمد متوالی الشعراوی.