تجوید وعلوم قرآن

مد لازم

عبارت از هر مدی است که ساکن، پیوست او باشد.

و لازم است که به اندازه‌ی شش حرکت (کشش) کشیده شود تا که مد به وضوح ظاهر شود.

مثال:

﴿قٓۚ وَٱلۡقُرۡءَانِ ٱلۡمَجِيدِ١﴾ اصل آن حسب سماع (قاف) است.

﴿نٓۚ وَٱلۡقَلَمِ وَمَا يَسۡطُرُونَ١﴾ ما می‌شنویم (نون).

﴿الٓمٓ١ ذَٰلِكَ ٱلۡكِتَٰبُ﴾ اصل آن (الف، لام، میم) است.

مثال دیگر:

﴿ٱلۡحَآقَّةُ١﴾ اصل آن: «الحاقْـ قَة».

﴿ٱلطَّآمَّةُ﴾ اصل آن: «الطامْـ مَة».

﴿قُلۡ أَتُحَآجُّونَنَا فِي ٱللَّهِ﴾ اصل آن: «أتحاجـ جُوننا».

﴿وَلَا ٱلضَّآلِّينَ٧﴾ اصل آن: «الضالْ لين»[١٨].

و همین طور...

[١٨]- و هرگاه تجوید بر شنیدن اعتماد می‌شوند نه بر املاء، روی این اساس حرف مشدد به دو حرف اول از آن‌ها ساکن اعتبار داده می‌شود و حرف دومی همانطور حسب تشکیل شده تلفظ می‌گردد.