بدایه
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ قَدۡ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكُمۡ لِبَاسٗا يُوَٰرِي سَوۡءَٰتِكُمۡ وَرِيشٗاۖ وَلِبَاسُ ٱلتَّقۡوَىٰ ذَٰلِكَ خَيۡرٞۚ ذَٰلِكَ مِنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ لَعَلَّهُمۡ يَذَّكَّرُونَ٢٦ يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ لَا يَفۡتِنَنَّكُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ كَمَآ أَخۡرَجَ أَبَوَيۡكُم مِّنَ ٱلۡجَنَّةِ يَنزِعُ عَنۡهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوۡءَٰتِهِمَآۚ إِنَّهُۥ يَرَىٰكُمۡ هُوَ وَقَبِيلُهُۥ مِنۡ حَيۡثُ لَا تَرَوۡنَهُمۡۗ إِنَّا جَعَلۡنَا ٱلشَّيَٰطِينَ أَوۡلِيَآءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ٢٧﴾ [الأعراف: ٢٦-٢٧].
«ای آدمیزادگان! ما لباسی برای شما درست کرده‌ایم که عورات شما را می‌پوشاند و لباس زینتی را (برایتان ساخته‌ایم که خود را بدان می‌آرائید امّا باید بدانید که) لباس تقوا و ترس از پروردگار، بهترین لباس است. این (آفرینش لباس‌های ظاهری و باطنی) از نشانه‌های پروردگار است تا بندگان متذکّر شوند. ای آدمیزادگان! شیطان شما را نفریبد، همان‌گونه که پدر و مادرتان را (فریفت و) از بهشت بیرون کرد و لباس آنان را از (تن) ایشان بیرون ساخت تا عوراتشان را بدیشان نماید. شیطان و همدستان وی شما را می‌بینند، در صورتی که شما آن‌ها را نمی‌بینید. ما شیاطین را دوستان و یاران کسانی ساخته‌ایم که ایمان نمی‌آورند».
- روی سخنم با زنان این امت است.
- با آنان که از جنس یکدیگر هستیم.
- با آنان که زنانگی‌شان را دریافته‌ام و هر آنچه بدان باور دارم جدای از اسراری نیست که در خود نهفته دارند.
- ترجمه این کتاب تقدیم باشد به همه زنان این امت...
- به آنان که با تمام زنانگی مردانه‌وار ایستاده‌اند.
- به آنان که با یقین خویش شایسته خطاب خداوندی گشته‌اند.
- به زنانی که غربت سخت، بر آنان سخت گرفته است و با این وجود جز به آن یگانه ذات بی‌همتا پناهی نمی‌جویند و پروردگار، خود وعده کفایت داده است ایشان را.
- به آنان که هنوز که هنوز است در خویشتن خویش مانده‌اند.
- و نیز به آنان که در سرابی به نام تردید به سر می‌برند و از طاعت معبود خود آنچنان که باید، درمانده‌اند.
- خواهرم: خدیجه باش تا محمدگونه‌ها در کنار تو آرام یابند.
- سمیه باش تا عمارها از تو درس استقامت بیاموزند.
- عایشه باش تا امتی را الگوی علم و عمل باشی.
- مریم باش تا اسوه قداست برای زنان عالم و آیتی از آیات اعجاز خداوندی گردی.
- آسیه باش تا در راه طاعت پروردگارت از جمله آنان که جز قدرت و شهوت نمی‌بینند نباشی.
- خواهرم: در راه باور خود مردانه‌وار بجنگ تا فرزندانی چنان که باید در دامان پرمهر تو، استوار چون قامت نخل تربیت یابند.
- آنان که در راه بندگی گام بردارند و شهادت ایشان مایه شادی‌ات باشد.
- خواهرم: چه روزهای تلخی که بر این امت گذشت.
- چه دردهایی که به جان ما ریختند.
- چه اشک‌هایی که آرام و بی‌صدا فزونی داد عطش گونه‌های خسته چون شوره‌زار را...
- خواهرم: تو دردهای این امت را مرهم باش.
- تو همتی کن تا این کشتی طوفان زده رهایی یابد.
- حجاب تو خود عَلَم است، تو خود علمدار این امت باش.