پرچم عفت و کرامت در پوشش اسلامی والا!
درواقع آزادی به این معنا است که زنان قدم به قدم به دنبال تمایلات برهنه‌گرایی شیطانی باشند و فرهنگ عریان‌گرایی حیوانی را تبعیت نمایند و طغیان شهوات ایشان را به بندگی گیرد، در حالی که با نیل به سوی عبودیت انتقام عزت از دست رفته خویش و تمامی امت اسلام را از فرومایه‌گان آمریکایی و صهیونیسم جهانی که تمامی ارزش‌ها و تمدن این امت را به ذلت کشانده‌اند خواهد گرفت. چنان که عرب با حکمت والای خود در این مورد سخن گفته است (زن آزاده گرسنه می‌ماند اما عزت و کرامت خود را حفظ می‌نماید و به واسطه‌ی شیر دادن به بچه‌های دیگران امرار معاش نمی‌کند).
دخترم
تمامی هستیِ تو در یک جمله خلاصه می‌شود:
اگر چنان که پروردگارت می‌طلبد پوشیده‌ای بدان که حیات یافته‌ای، در غیر این صورت با دینت وداع کن!
آیا روزی از روزها با خود اندیشیده‌ای زیبایی‌های جسمت تا چه زمان باقی خواهد بود و زندگیت چه اندازه از تمامی این دنیای فانی را دربرمی‌گیرد؟ هر روز که به روزهای عمر تو اضافه می‌شود و و خود را برای آن می‌آرایی، یک روز از مدت زمان درنگ تو در این دنیا خواهد کاست و به مرگت نزدیک و نزدیک‌تر خواهی شد! در این صورت ارزش لذت‌های دنیوی در چیست حال آن‌که همراه با شروع پایان خواهد یافت؟ بهای این لذت چیست و کدامین لذت، زمانی که پایان آن شادی کاذبی باشد که به ناکجاآباد ختم می‌گردد. بدان با گردن نهادن به طاعت از شیطان سرانجام به پشیمانی و غمی ابدی دچار خواهی شد آن‌چنان که حتی کوه‌های سترگ نیز توان حمل آن را ندارند.
﴿فَكَيۡفَ تَتَّقُونَ إِن كَفَرۡتُمۡ يَوۡمٗا يَجۡعَلُ ٱلۡوِلۡدَٰنَ شِيبًا١٧ ٱلسَّمَآءُ مُنفَطِرُۢ بِهِۦۚ كَانَ وَعۡدُهُۥ مَفۡعُولًا١٨ إِنَّ هَٰذِهِۦ تَذۡكِرَةٞۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلًا١٩﴾[المزمل: ١٧-١٩]
«اگر کافر شوید چگونه خود را از عذاب روزی برکنار می‌دارید که ترس و هراس آن کودکان را پیر می‌سازد. در آن روز آسمان از هم شکافته می‌شود، وعده خداوند قطعا به وقوع می‌پیوندد. این‌ها اندرز و یادآوری است، هر کس که خواستار استفاده از آن‌ها است او راهی را به سوی پروردگار خود برمی گزیند».
عمر بشر محدود است و صرفاً یک‌بار فرصت زندگی دارد و این ممکن نیست که یک لحظه را دوبار زندگی کرد. هر لحظه نیز از دو حالت خارج نیست یا به سود انسان است و یا به ضرر وی....
دخترم اندکی فکر کن...
قبل از غروب آفتاب عمرت در حال خویش تأمل کن.
دخترم امت به فنا رفته است. آیا برای تجدید بنای آن قدمی برنمی‌داری؟