در خصوص شرایط امام
وقد عَلمتم انه لا ينبغي ان يکون الوالی على الفروج والدماء والمغانم والاحکام وامامه المسلمين البخيل فتکون في اموالهم نهمه ولا الجاهل فيضلهم بجهله ولا الجافی فيقطعهم بجفائه ولا الحائف للدّول فيتخذ قوماٌدون قوم ولا المرتشی في الحکم فيذهب بالحقوق ولا المعطل للسنّهِ فيهلك الامه (نهج البلاغه ج ۱ خطبه ۱۳۰)
«یقیناً شما می‌دانید که شایسته امام نیست که بر ناموس‌ها، خون‌ها، غنائم، احکام، وامامت مسلمین بخل بورزد و علاقه به ضبط ومصادره اموال‌شان داشته باشد ونه آنکه امام بی‌علم باشد تا در اثر بی‌علمی با ظلم وتعدی، رعیت را دچار شکستگی سازد ونه آنکه در تقسیم اموال بی‌انصاف باشد طوری که جمعی از رعیت را بهره‌مند و دسته‌ای دیگر از مستمندان را محروم کند و نه کسی باشد که در صدورحکم رشوه‌گیر باشد و (با این عمل) حقوق اهل حق را ضایع بگرداند و نه کسی باشدکه مخالف سنت باشد، زیرا در این صورت، وی امت را تباه می‌نماید».