امامت، فرع نبوت است
اهل تسنن و اهل تشیع پیرامون اینکه امامت فرع نبوت است اتفاق نظر دارند. بر مبنای همین باور لزوماً باید اسلام و عدالت صحابهشو احادیثی را که آن‌ها از رسول اکرم جروایت کرده‌اند، تسلیم کنیم و پذیرا باشیم و الا در غیر اینصورت مسئله امامت اصلاً ثابت نمی‌گردد. چرا که امامت، فرع نبوت و قرآن به تواتر روایات صحابه جبرای ما ثابتند و بدان‌ها اعتقاد داریم و در صورتی که ما صحابه جرا (معاذالله) مردود بشماریم و روایات و تواترآنان را نپذیریم اصل امامت که همان نبوت است بطور کلی ثابت نمی‌گردد و در نهایت ترتّب فرع بر یک اصل نامعلوم غیر ممکن و محال است از این رو انکار اسلام و عدالت اصحاب رسول الله جدر حقیقت مصادف با تیشه بر پای خود زدن و ریشۀ خود کندن است.