شيعه‌ها
وقتی به پلیس گزارش می‌رسد که فلان جا جرمی صورت گرفته! اگر آثار جرم ناپیدا باشد آنوقت کار آگاهان مسئله را از جنبه‌های مختلفی بررسی می‌کنند و از جمله اینکه به شخصیت و زندگی گزارش دهنده نگاه، و در آینه زندگی او راست یا دروغ بودن خبر را حدس می‌زنند.
در این شکی نیست که از حادثه غدیر خم و شکستن پهلوی فاطمه بیش از ۱۴۰۰ سال گذشته. و این را نیز می‌دانیم که در دانشکده‌های پلیس به پلیس‌ها می‌گویند وقتی جرمی اتفاق افتاد پرونده باید حداکثر ۴۰ سال در جریان باشد، یعنی اگر در ۴۰ سال بزهکار پیدا نشد. پرونده مختومه می‌شود زیرا به احتمال زیاد بعد از ۴۰ سال، قاتل دیگر خودش زنده نیست!
پس امروز، بحث، بحث دعوای ابوبکر و علی نیست حقیقتاً دعوا بین شیعه و سنی است، یک پلیس باهوش باید راه و روش زندگی شیعه و سنی را زیر ذره‌بین بگذارد و حقیقت را در یاید و طرف مقصر در دعوا را بشناسد!
اگر ما به زندگی شیعه‌ها نگاه کنیم می‌بینیم آنها به زبان طرفدار علی، اما عملاً از راه و روش علی متنفرند. ما برای اثبات می‌توانیم هزار دلیل بیاوریم اما دو سه تا هم کافیست.
۱- امروز شیعه کشوری دارد که توسط بالاترین مقامات مذهبی (آیات عظام!!) رهبری می‌شود! با این وجود عید قربان فقط یک روز تعطیل است آنهم یک تعطیلی عادی مثل روز جمعه، ولی وقتی عید مذهبی مجوسی‌ها فرا رسد چون عید اجداد شیعه‌های ایران است، آن را ۱۴ روز (این روزها ۱۵ روز) جشن می‌گیرند! کفش و لباس نو می‌خرند و مراسم گوناگونی اجرا می‌کنند، آیا علی عید قربان را جشن گرفته یا عید نوروز را؟!
۲- با آنکه امروز ایران توسط آیت الله‌های العظمی اداره می‌شود و ۲۷ سال از عمر حکومت آنها گذشته، باز ربا گرفتن و دادن رسماً آزاد است و در رسانه‌ها تبلیغ می‌شود بلکه دولت ملایان خود چنین می‌کند!
آیا شیعه می‌تواند در حکومت ۵ ساله علی یک مورد آزاد بودن ربا را نشان دهد! پیامبر صفرمود که (گناه ربا ۷۰ قسمت است و کوچک‌ترین جزء آن مثل این است که آدم با مادر خود همبستر شود).
۳- جهاد شیعه همیشه پشت به کفار و رو به اهل قبله بوده. اگر این درست نیست شیعه نقشه عالم اسلام را باز کند و از هزاران شهری که در آن مسلمانان زندگی می‌کند یک شهر را نشان دهد که توسط شیعه‌ها فتح شده باشد! از دهلی تا قاهره از قسطنطنیه تا اصفهان از مشهد تا کابل از مغرب تا جاکارتا! همه جا را سنی‌ها فتح کرده‌اند بعد شیعه آمده جهاد کرده اصفهان و تهران و طبرستان و طوس و شیراز را از چنگ سنی‌ها بیرون کشیده، یک شهر را هم از دست کافران بیرون نکشیده!
۴- یک خصوصیت شیعه این است که تسیلم فرامین قرآن نیست آن را به دلخواه عوض می‌کند، مثلاً قرآن صراحتاً می‌گوید: مرد حق دارد زن نافرمان خود را (در مرحله‌ای از نافرمانی) کتک بزند، شیعه یک روایت از امام صادق آورده که این زدن باید با نرمی و با چوب مسواک و با لطف!! باشد، یعنی آیه را تمسخر و از معنی تهی می‌کنند همه کارشان همینطور است! نمی‌گویند اسلام را قبول نداریم نمی‌توانند آیه را از قرآن بردارند. پس به کمک روایات دروغین آنچنان تعبیری از آیه ارائه می‌دهند که بر عکس است. (۱۸۰) درجه مفهوم مخالف آیه را دین خود می‌کنند، کتک زدن به نوازش لطیف تعبیر می‌شود.
شیعه اگر به گفته‌هایش نگاه نکینم و اگر عمل او را ملاک قرار دهیم می‌بینیم که رفتارش خیلی مشکوک است.
می‌دانم شیعه در دفاع از خود می‌گوید که سنی‌ها نیز خیلی کاستی‌ها دارند.
اما جواب ساده به این مجادله این است که اولا تو خود را با سنی مقایسه نکن تو که سنی را بر حق نمی‌دانی خود را با علی مقایسه کن.
دوماً وقتی حاکم کشوری یک عالم بزرگ سنی باشد آیا ممکن است میلاد مسیح را جشن بگیرند یا عید نوروز را؟
آیا ممکن است کسی جرات کند ربا بدهد یا بگیرد؟ فرق این جاست! شما در طول تاریخ هر وقت قدرت در دست‌تان بود نیز قوانین اسلامی را تمام و کمال پیاده نکردید. شما تحت رهبری ولی فقیه نیز نمی‌توانید اسلام را اجرا کنید چون در درون شما ایمان نیست و از کوزه همان برون تراود که در اوست، در کوزه قلب شما نزول و ربا و عید مجوسی‌ها عزیز و خوب است، همان بیرون می‌آید.
و به این خاطر از عمر نفرت دارید که دین مجوسی را همراه با عید آنها از بین برد.