رد کردن عقیده به امام معصوم - آمدن مهدی افسانه است

در مورد احقیت علی به خلافت

در مورد احقیت علی به خلافت

۲- قول خداوند که می‌فرمایند: ﴿وَقَرۡنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجۡنَ تَبَرُّجَ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِ ٱلۡأُولَىٰۖ وَأَقِمۡنَ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتِينَ ٱلزَّكَوٰةَ وَأَطِعۡنَ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓۚ إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُذۡهِبَ عَنكُمُ ٱلرِّجۡسَ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِ وَيُطَهِّرَكُمۡ تَطۡهِيرٗا٣٣[الأحزاب: ۳۳]. ترجمه: در خانه هایتان بنشینید و آرام گیرید (بدون حجاب و ضرورت از منزل بیرون نروید) و همانند دوران جاهلیت پیشین آرایش و خود آرائی می‌کنید نماز به پا دارید و زکات مال به فقیران بدهید از فرمان خدا و رسول خدا اطاعت کنید و خارج نشوید شما که اهل دین خانه (نبوّت) هستید خدای می‌خواهد رجس هر آلایش را از شما دور کند و شما را از هر عیب پاک و منزه گرداند.

بعد از اینکه شیعه‌ها برای اثبات بدعت خود در خلال آیات گذشته شکست فاحش خوردند به آیه ۳۳ سوره الأحزاب متوسل شده و پناه آورده و گفته‌اند: کلمه ﴿أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِدر این آیه تنها در پیامبر و علی بن ابی طالب و فاطمه و حسن و حسین خلاصه می‌شود و تنها منظور ایشان است تا از این کانال مقدمه سازی کنند برای هدفی دیگر و آن هم این است که تمامی ائمه معصوم مبرا هستند از تمامی زشتی‌ها بنا به منطوق آیه گذشته، این آیه خواهان مدح و تعظیم است در رابطه با عصمت آل بیت، و ائمه هم از تمام زشتی‌ها و گناه‌ها و خطاها به طبع آل بیت مبرا هستند. [۱۲]

در ردّ این ادعا می‌گویم این نوع تفسیر و برداشت که شیعه‌ها از این آیه می‌کنند مخالف است با آنچه اهل لغت در تفسیر و معنای کلمه «رجس» و «تطهیر» آورده و بیان نموده‌اند.

اهل لغت کلمه رجس را تفسیر کرده بر یکی از معانی که می‌آید. [۱۳]

۱- چرک و پلیدی: پیامبر هم در یکی از دعاهای خود می‌فرمایند «اللهم إني أعوذُ بک من الرجس»خداوندا از پلیدی به تو پناه می‌برم.

۲- عقاب: یعنی سزای گناه و کار بد کسی را دادن، و «غضب» یعنی خشمگین شدن قرآن می‌فرمایند ﴿وَيَجۡعَلُ ٱلرِّجۡسَ عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يَعۡقِلُونَ ١٠٠خداوند انتقام و خشمگینی خود را بر کسانی که عقل ندارند قرار خواهد داد.

۳- الاوثان: بت‌پرستی، خداوند می‌فرماید: ﴿فَٱجۡتَنِبُواْ ٱلرِّجۡسَاز بت‌پرستی پرهیز و دوری کنید.

۴- الشک: تردید دودلی خداوند می‌فرماید: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيُذۡهِبَ عَنكُمُ ٱلرِّجۡسَ أَهۡلَ ٱلۡبَيۡتِ وَيُطَهِّرَكُمۡ تَطۡهِيرٗا ٣٣ [۱۴]بعد از اینکه برمعانی لغوی کلمه «الرجس» مروری کردیم روشن شد که معنای آن در حول و حوش پلیدی مادی و معنوی می‌چرخد پلیدی مادی مانند ادار، و مدفوع و ...

و امار رجس و پلیدی معنوی مانند شک در وجود خداوند، و عبادت برای غیر خدا.

بنابراین هیچ گونه ارتباطی بین آنچه که شیعه‌ها ادعا دارند، از عصمت امامانشان و بین این آیه وجود ندارد زیرا پاک بودن اهل بیت آنچنان‌که خود آیه می‌فرمایند به چند اموری محقق خواهد شد که عبارتند از، یک عدم تبرج و خودنمائی در برابر بیگانه آنچنان‌که در دوران جاهلی شایع بود دو اقامه نماز سه ادای فریضه زکات و اطاعت از خدا و رسول خدا، و به واقع بودن و عملی شدن تمامی این امور طهر (پاکی) برای اهل بیت بلکه برای تمامی کسانی که این نوع طاعات و عبادت را به خاطر رضای خدا انجام می‌دهند حاصل خواهد شد. تطهیر و پاک بودن از پلیدی «اذهاب الرجس» عصمت از گناه را به صورت اطلاق نمی‌رساند (آنچنان‌که شیعه‌ها از آن برداشت می‌کنند) و دلیل ایشان هم آمدن کلمه «تطهیر» در قرآن در مورد غیر اهل بیت می‌باشد.

﴿وَءَاخَرُونَ ٱعۡتَرَفُواْ بِذُنُوبِهِمۡ خَلَطُواْ عَمَلٗا صَٰلِحٗا وَءَاخَرَ سَيِّئًا عَسَى ٱللَّهُ أَن يَتُوبَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ ١٠٢ خُذۡ مِنۡ أَمۡوَٰلِهِمۡ صَدَقَةٗ تُطَهِّرُهُمۡ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيۡهِمۡۖ إِنَّ صَلَوٰتَكَ سَكَنٞ لَّهُمۡۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ١٠٣[التوبة: ۱۰۲ - ۱۰۳]. و بعضی دیگر از آن‌ها به گناه نفاق خود اعتراف کردند که عمل صالح و فعل قبیح هر دو به جای آوردند.

امید باشد که خدا توبه آنان را بپذیرد که البته خدا آمرزنده و مهربانست (۱۰۲)‌ای رسول ما تو از مؤمنان صدقات را دریافت دار تا بدان صدقات نفوس آن‌ها را پاک سازی و آن‌ها را به دعای خیر یاد کن که دعای تو در حق ؟آنان موجب تسلی خاطر آن‌ها شود و خدا شنوا و داناست (۱۰۳).

قومی که در این آیه از آن‌ها صحبت شده نوعی گناه مرتکب شده و اگر منظور از کلمه «تَطهیر» عصمت از گناه بود، بر قومی که آشکارا به گناهان خود اعتراف کرده اطلاق نمی‌شد که از مال خود صدقه بدهند به مستمندان تا بواسطه آن خود را تطهیر و تزکیه بخشند.

و از سوره نمل می‌خوانیم خداوند فرموده: ﴿فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوۡمِهِۦٓ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ أَخۡرِجُوٓاْ ءَالَ لُوطٖ مِّن قَرۡيَتِكُمۡۖ إِنَّهُمۡ أُنَاسٞ يَتَطَهَّرُونَ ٥٦[النمل: ۵۶]. قوم لوط به او جواب ندادند جز آنکه با یکدیگر گفتند که لوط را با همه اهل بیتش که از این کار تنزه و دوری می‌جویند از شهر خود بیرون کنید،

در حالی که دو تا دختر حضرت لوط معصوم نبودند از گناه، و با وجود آن هم جزو آل لوط بوده و به تطهیر و صف شده‌اند و قوم لوط هم می‌خواستند که آل لوط را از شهر بیرون کرده، تطهیر و پاک بودن آل بیت پیامبر همانند تطهیر و پاک بودن آل بیت حضرت لوط می‌باشد.

باز هم خداوند در شأن اصحاب می‌فرمایند: ﴿رِجَالٞ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُواْۚ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُطَّهِّرِينَ ١٠٨[التوبة: ۱۰۸]. ترجمه: مردانی هستند که دوست دارند به پاکی زندگی کنند خداوند هم پاکان را دوست دارد و از آنان خشنود خواهد شد؛ در میان امت اسلام هیچ کس قبول نکرده به اینکه کسانی که در آن مسجد بوده و یا بعضی از آن‌ها از گناه و پلیدی مادی و معنوی معصوم بوده‌اند علی رغم آنکه خداوند سبحان ایشان را توصیف کرده به اینکه ایشان دوست دارند که پاک شوند و خداوند پاکان را دوست دارد و از آنان راضی خواهد شد.

[۱۲] مجمع البیان، للطبرسی ،ج۱ ص۵۰. [۱۳] لسان العرب ج۶/٩۴ مختارالصحاح ج۱/٩٩ الغریب لابن قتيبة ج۲/۱۰۵. [۱۴] قبلاً معنی شده.