۲۸- أذکارى که قبل از خواب گفته می‌شود
قبل از اینکه به فراش خـواب بروى یادت نرود که این أوراد و أذکار را بگوئی، و باید آنها را حفظ کنى و در موقع خوابیدن آن را بگوئى تا خداوند تو را از هر مصیبت و بدى حفظ کند.
از عائشةلاز رسول اکرم صروایت است که: «كان إذا آوى إلى فراشه كل ليلة جمع كفيه ثم نفث فيهما فقرأ فيهما: ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ١﴾، ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ١﴾، ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ١﴾، ثم يمسح بهما ما استطاع من جسده، يبدأ بهما على رأسه ووجهه وما أقبل من جسده يفعل ذلك ثلاث مرات» [۱۲].
«در هر شبى که به فراش خواب می‌رفتند دو کف دست خود را جمع کرده و در آن فوت کرده این سوره‌ها را از قرآن مىخواندند: ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ١﴾، ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ١﴾، ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ١﴾، سپس آن را به تمامى جسم خود مىمالیدند، از سر خود شروع کرده تا آخرین نقطه از بدن خود، این عمل را سه بار تکرار می‌کردند».
عبـدالله بن عمربروایت مىکند که رسول اللهصفرمودند: «من بات طاهراً بات في شعاره ملك فلا يستيقظ إلاَّ قال: اللهم اغفر لعبدك فلاناً فإنَّه بات طاهراً» [۱۳].
«کسیکه بر وضوء بخوابد در جسد او فرشته‌اى با او مىخوابد و هر وقت که از خواب بیدار شود فرشته گوید: بار إلهى گناهان بنده‌ات فلانى را ببخش و مغفرت کن زیرا که بر وضوء و پاکیزه خوابیده است».
[۱۲] متفق علیه. [۱۳] إمام ابن حبان در صحیح خود، و شیخ ألبانى آن را صحیح دانسته است.