۳۶- ترغیب بر حضور مجالس علم و ذکر و دانش
تلاش کن تا در مجالس علم و دانش حاضر شوى چه این دروس جلساتى در مساجد و یا بصورت اجتماع و ندوه باشد، زیرا رسول اکرمصمیفرمایند: «مَا اجْتَمَعَ قَوْمٌ فِي بَيْتٍ مِنْ بُيُوتِ اللَّهِ تَعَالَى يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَيَتَدَارَسُونَهُ بَيْنَهُمْ إِلَّا نَزَلَتْ عَلَيْهِمْ السَّكِينَةُ وَغَشِيَتْهُمْ الرَّحْمَةُ وَحَفَّتْهُمْ الْمَلَائِكَةُ وَذَكَرَهُمْ اللَّهُ فِيمَنْ عِنْدَهُ» [۲٧].
«هیچ جماعتى در خانهاى از خانههاى خدا یعنى مساجد جمع نشوند تا اینکه قرآن بخوانند و آن را بین خود تدریس کنند، مگر اینکه بر آنان متانت و آرامش نازل شود، و رحمت خـداوندى آنها را فرا گیرد، و فرشتگان اطراف آنها جمع شوند، و خداوند آنها را جلو کسانى که بین او هستند یاد کند».
[۲٧] صحیح إمام مسلم.