«فاطمه دختر أحمد أیوبی»
فاطمه دختر ملک حسن أحمد پسر سلطان صلاح الدین أیوبی است و زنی محدّثه است.
در سال ۵٩٧ هجری به دنیا آمد.
و از حنبل، أبی حفص عمر پسر محمّد فرزند طبرزد، و نعمۀ دختر علی پسر علی طراح و دیگران شنیده است.
او در منزلش که در کنار مدرسۀ عادلیۀ دمشق واقع بود، جزئی از حدیث أبی عمر محمّد پسر عباس فرزند حیویه الجزاز را از ابن طبرزد شنیده است.
و از «کندی» نیز، جزء أنصاری، حدیث حرفی، دارقطنی، جزء نهم و یازدهم از صیام مروزی شنیده است.
و از نعمۀ دختر علی پسر علی طراح نیز، حدیث أبی حفص کتانی را شنیده است. همچنین محدّثین زیادی از او شنیده‌اند که معروفترین آنها محمّد پسر محمود پسر منصور حنبلی را می‌توان نام برد.
و بالاخره در سال ۶٧۸ هجری وفات یافت.
در فضایل و مناقبش کتابی به نام «فضائل فاطمۀ بنت أحمد بن یوسف بن أیوب» نوشته شده است و همان گونه که در «أعلام النساء» آمده دست نویس هم می‌باشد.
* * *