آیا کاتب از احادیث فضایل علیسو اهل بیت وی چشم‌پوشی کرده است؟
کاتب در نامه خود به مرتضی قزوینی بیان کرده است که شکی در صحت حدیث غدیر-بدون بعضی چیزهای اضافی ضعیف- نیست، و همچنین شکی در صحت «حدیث ثقلین»[۳۵] یا «پرنده کباب شده»[۳۶] یا داستان مباهله یا «بخشیدن انگشتر» یا سایر احادیثی که از فضل اهل بیت سخن می‌گویند، وجود ندارد. ولی همچنان که می‌گوید: «ولی در آن‌ها حدیثی در مورد امامت الهی یا قائم یا مهدی محمد بن حسن عسکری نیافتم. بلکه در آن‌ها احادیث عام و غیر معین و عاری از افکار فلاسفه و متکلمین و غلات یافتم. بی‌گمان عشق و علاقه من به اهل بیت و اعتراف من به فضل آن‌ها و قبول کردن این روایت‌ها مرا ملزم به قبول هر روایت دیگری که دارای سند ضعیفی باشد، نمی‌کند»[۳۷] .
در زیر آرا و نظریاتی را که کاتب در موضوع امامت به آن‌ها رسیده است، ذکر می‌کنیم:
[۳۵] حدیث زید بن ارقم که از پیامبرصروایت کرده است که: «من دو چیز را برای شما باقی می‌گذارم که با تمسک به آن بعد از من گمراه نمی‌شوید که یکی از آن‌ها بزرگتر از دیگری است: کتاب خداوند که ریسمان کشیده شده‌ای از آسمان بر زمین است و عترت اهل بیت من. و این دو از هم جدا نمى‌شوند تا اینکه وارد بهشت شوید. بنگرید که چگونه با آن رفتار می‌کنید». الترمذی ۵/۶۲۲ح۳۷۸۸. مسند، الامام احمد ۳/۱۴، ۱۷و هیثمی گفته است: سند آن خوب است. و آلبانی گفته است: صحیح است. (صحیح سنن الترمذی ج۲۹۸۰ ). و اصل حدیث در مسلم است (۲۴۰۸). [۳۶] در آن آمده است که پیامبرصفرمود: خداوندا دوست داشتنی‌ترین مردم را نزد من بفرست که گوشت این پرنده را با من بخورد ناگهان علی بن ابی‌طالبسآمد. و ابن قیم این حدیث را در کتاب الفوائد (۳۸۲) ضعیف دانسته است و این کثیر در البداية والنهاية ۳۷۵/۷-۳۷۷ و دهلوی در مختصر التحفة الاثنی عشرية (۱۶۵) و دیگران آن را ضعیف دانسته‌اند. [۳۷] نامه کاتب به مرتضی قزوینی: http://www.isl.org.uk/modules.php.nameNeews&filearticle&sid۱۹۲.