مقدمه
در این ایام با آثار و کتبی برخوردم که از لحاظ عقل و شرع مقدس، جای سوال واشکال داشته و منطقی نمی‌باشد. از آن‌جایی که خداوند حکیم در یگانه معجزه جاوید پیامبر رحمتش می‌فرماید:
﴿۞إِنَّ شَرَّ ٱلدَّوَآبِّ عِندَ ٱللَّهِ ٱلصُّمُّ ٱلۡبُكۡمُ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡقِلُونَ٢٢﴾[الأنفال: ۲۲].
«بدترین جنبندگان نزد خدا، افراد کر و لالى هستند که اندیشه نمىکنند».
به همین دلیل به بحث و بررسی دو موضوع از موضوعات مهم و اساسی مذهب شیعی یعنی توقیع نهایی امام زمان و داستان تاسیس مسجد جمکران می‌پردازم. متن مستدل این دوموضوع در کلیه کتب مرتبط شیعی فراوان وتقریبا یکسان آورده شده و همگی به آن معترفند.
این‌جانب نیز در این آثار به تفکر نشسته و نتیجی عایدم شد که آن را به رشته تحریر در میاورم امید است که با خواندن آن با این‌جانب همراه شوید و نقطه نظرات خود را برایم ارسال نمایید. چه در جهت تایید و چه در جهت اصلاح آن زیرا که خود را عاری از اشتباه نمی‌بینم.
رستگاری ازآن خداست.
خدایا چنان کن سرانجام کار
توخشنود باشی و ما رستگار