توقیع نهایی امام زمان و داستان ایجاد مسجد جمکران

آیة الله سید محمد باقر ابطحى اصفهانى

آیة الله سید محمّد باقر ابطحى اصفهانى فرمودند: شبى در عالم رؤیا دیدم فضاى ما بین قم و مسجد جمکران گویا تمام چمنزار است و داراى درختهاى سبز که مهتاب بر آن مى‌تابید و نهرهاى آب در آن جریان داشت، درختى را دیدم که داراى شاخه هاى بسیار جذّاب و سر سبز و صداى روح بخشى از میان آن به گوش مى‌رسید که به ذهنم خطور کرد صداى حضرت داوود است و در وسط آن درخت جایگاهى بود که در آن‌جا آقایى نشسته و به نظرم آمد آقا حضرت بقیة الله الأعظم امام زمان÷است، صحبتى را به میان آوردم که از ذکر آن معذورم، زیرا اشاره به عهد و پیمانى بود و سپس عرض کردم: «چه کنم که به شما قرب پیدا کنم؟» به زبان فارسى فرمود: «عملت را عمل امام زمان قرار بده». من به خاطرم این معنى رسید یعنى آنچه را به ذهنت مى‌آید اگر امام زمان بود عمل مى‌کرد تو هم همان را عمل کن. به عربى به حضرت عرض کردم: وهو الأمل، یعنى این آرزوى من است. گفتم: چه کنم که در این امر موفق باشم؟ به عربى فرمود: «الإخلاص في العمل» از خواب بیدار شدم، چراغ خاموش بود، قلم و دفتر حاضر کردم و آن دو جمله سؤال و جواب را نوشتم، فردا درباره این دوجمله سؤال و جواب او فکر کردم، به نظرم آمد در جمله اول حقیقت تشیع و در جمله دوم راه موفقیت را که همان توحید ذاتى و عملى باشد یافتم، این دو جمله توصیه حضرت بود.