و اما دعاهایی که با رَب شروع می‌شود:
۱- ﴿ رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا بَلَدًا ءَامِنٗا وَٱرۡزُقۡ أَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ مَنۡ ءَامَنَ مِنۡهُم بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ ﴾[البقرة: ۱۲۶]. «پروردگارا، این [سرزمین] را شهرى امن گردان و به مردمش، هر کس که به خدا و روز قیامت ایمان آورد، از فرآوردهها روزى ده».
۲- ﴿ رَبِّ هَبۡ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةٗ طَيِّبَةًۖ إِنَّكَ سَمِيعُ ٱلدُّعَآءِ ٣٨ ﴾[آل‌عمران: ۳۸]. «پروردگارا، از نزد خویش نسلى پاک به من ببخش. به راستى [که] تو شنواى دعایى».
۳- ﴿ رَبِّ ٱجۡعَل لِّيٓ ءَايَةٗ ﴾[آل‌عمران: ۴۱]. «پروردگارا، براى من نشانهاى قرار بده».
۴- ﴿ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِأَخِي وَأَدۡخِلۡنَا فِي رَحۡمَتِكَۖ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ ﴾[الأعراف: ۱۵۱]. «پروردگارا، مرا و برادرم را بیامرز و ما را مشمول رحمت خویش گردان. و تو بخشایندهترین بخشایندگانى».
۵- ﴿ رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنۡ أَسَۡٔلَكَ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞۖ وَإِلَّا تَغۡفِرۡ لِي وَتَرۡحَمۡنِيٓ أَكُن مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ ﴾[هود: ۴۷]. «پروردگارا، من به تو پناه مىبرم از اینکه از تو چیزى را بخواهم که به آن علم ندارم. و اگر مرا نیامرزى و به من رحمت نیاورى از زیانکاران خواهم بود».
۶- ﴿ رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا ٱلۡبَلَدَ ءَامِنٗا وَٱجۡنُبۡنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعۡبُدَ ٱلۡأَصۡنَامَ ﴾[ابراهیم: ۳۵]. «پروردگارا، این سرزمین را امن [و امان] قرار ده و مرا و فرزندانم را از آنکه بتان را بندگى کنیم، دور بدار».
۷- ﴿ رَبِّ ٱجۡعَلۡنِي مُقِيمَ ٱلصَّلَوٰةِ وَمِن ذُرِّيَّتِيۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلۡ دُعَآءِ ٤٠ ﴾[ابراهیم: ۴۰]. «پروردگارا، مرا و [نیز کسانى] از فرزندانم را، نمازگزار قرار ده. و پروردگارا، دعاى مرا بپذیر».
۸- ﴿ رَّبِّ ٱرۡحَمۡهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرٗا ﴾[الإسراء: ۲۴]. «پروردگارا، به آنان رحمت آور، چنان که [به سنّ] خردسالى مرا پروراندند».
۹- ﴿ رَّبِّ أَدۡخِلۡنِي مُدۡخَلَ صِدۡقٖ وَأَخۡرِجۡنِي مُخۡرَجَ صِدۡقٖ وَٱجۡعَل لِّي مِن لَّدُنكَ سُلۡطَٰنٗا نَّصِيرٗا ﴾[الإسراء: ۸۰]. «پروردگارا، مرا به در آوردنى پسندیده [به مدینه] در آور. و به بیرون آوردنى پسندیده، مرا [از مکه] بیرون آور و برایم از نزد خود، حجتى یاریگر قرار بده».
۱۰- ﴿ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ ٱلۡعَظۡمُ مِنِّي وَٱشۡتَعَلَ ٱلرَّأۡسُ شَيۡبٗا وَلَمۡ أَكُنۢ بِدُعَآئِكَ رَبِّ شَقِيّٗا ﴾[مریم: ۴]. «پروردگارا، به راستى که استخوانم سست شده و از [آتش] پیرى [موى] سرم سپید گشته است. و پروردگارا [هرگز] در دعایت ناامید نبودهام».
۱۱- ﴿ رَبِّ ٱشۡرَحۡ لِي صَدۡرِي ٢٥ وَيَسِّرۡ لِيٓ أَمۡرِي ٢٦ وَٱحۡلُلۡ عُقۡدَةٗ مِّن لِّسَانِي ٢٧ يَفۡقَهُواْ قَوۡلِي ٢٨ ﴾[طه: ۲۵-۲۸]. «پروردگارا، سینهام را برایم بگشا * و کارم را براى من آسان گردان * و گره از زبانم بگشاى * تا سخنم را در یابند».
۱۲- ﴿ رَّبِّ زِدۡنِي عِلۡمٗا ﴾[طه: ۱۱۴]. «پروردگارا، به من دانشى بیفزاى».
۱۳- ﴿ رَبِّ لَا تَذَرۡنِي فَرۡدٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡوَٰرِثِينَ ﴾[الأنبیاء: ۸۹]. «پروردگارا، مرا تنها مگذار و تو بهترین وارثانى».
۱۴- ﴿ قَٰلَ رَبِّ ٱحۡكُم بِٱلۡحَقِّۗ وَرَبُّنَا ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ ١١٢ ﴾[الأنبیاء: ۱۱۲]. «[پیامبر] گفت: پروردگارا، به راستى حکم کن و پروردگار ما [خداوند] بخشاینده در آنچه بیان مىکنید یاریگر [ما] ست».
۱۵- ﴿ رَبِّ ٱنصُرۡنِي بِمَا كَذَّبُونِ ﴾[المؤمنون: ۲۶]. «پروردگارا، در قبال آنکه مرا دروغگو شمردند، یارىام کن».
۱۶- ﴿ رَّبِّ أَنزِلۡنِي مُنزَلٗا مُّبَارَكٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡمُنزِلِينَ ﴾[المؤمنون: ۲۹]. «پروردگارا، مرا به منزلى خجسته فرود آور و تو بهترین میزبانانى».
۱۷- ﴿ رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ ﴾[المؤمنون: ۹۳]. «پروردگارا، اگر آنچه را که از آن بیم مىیابند به من بنمایى».
۱۸- ﴿ رَبِّ فَلَا تَجۡعَلۡنِي فِي ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ٩٤ ﴾[المؤمنون: ۹۴]. «پروردگارا، در هر حال مرا در [زمره] گروه ستمکاران قرار مده».
۱۹- ﴿ رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنۡ هَمَزَٰتِ ٱلشَّيَٰطِينِ ٩٧وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحۡضُرُونِ ٩٨ ﴾[المؤمنون: ۹۷-۹۸]. «پروردگارا، از وسوسههاى شیاطین به تو پناه مىبرم * و پروردگارا، از آنکه به نزد من حاضر شوند به تو پناه مىبرم».
۲۰- ﴿ رَّبِّ ٱغۡفِرۡ وَٱرۡحَمۡ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ ﴾[المؤمنون: ۱۱۸]. «پروردگارا، بیامرز و ببخشاى و تو بهترین بخشایندگانى».
۲۱- ﴿ رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ ٨٣ ﴾[الشعراء: ۸۳]. «پروردگارا، به من حکمت ببخش و مرا به شایستگان پیوستهدار».
۲۲- ﴿ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ ١١٧ فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ١١٨ ﴾[الشعراء: ۱۱۷-۱۱۸]. «پروردگارا، قومم مرا دروغزن انگاشتند. پس [کار] بین من و آنان را چنان که باید یکسره کن. و من و کسانى از مؤمنان را که با منند، رهایى بخش».
۲۳- ﴿ رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ ١٦٩ ﴾[الشعراء: ۱۶۹]. «پروردگارا، مرا و خانوادهام را از آنچه مىکنند، رهایى بخش».
۲۴- ﴿ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَدۡخِلۡنِي بِرَحۡمَتِكَ فِي عِبَادِكَ ٱلصَّٰلِحِينَ ﴾[النمل: ۱۹]. «پروردگارا، به من الهام کن این نعمتى را که بر من و پدر و مادرم ارزانى داشتهاى، سپاس گزارم و آنکه کردار شایسته [اى] انجام دهم که به آن خشنود گردى و مرا به رحمت خود در [زمره] بندگان شایستهات در آور».
۲۵- ﴿ رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي وَأَسۡلَمۡتُ مَعَ سُلَيۡمَٰنَ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ ﴾[النمل: ۴۴]. «پروردگارا، من به خود ستم کردهام و [اینک] همراه سلیمان تسلیم خداوند، پروردگار جهانیانم».
۲۶- ﴿ رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي فَٱغۡفِرۡ لِي فَغَفَرَ لَهُۥٓۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ ١٦ ﴾[القصص: ۱۶]. «پروردگارا، من به خود ستم کردم، مرا بیامرز. آن گاه [خداوند] او را آمرزید. حقّا که او آمرزنده مهربان است».
۲۷- ﴿ رَبِّ بِمَآ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ فَلَنۡ أَكُونَ ظَهِيرٗا لِّلۡمُجۡرِمِينَ ١٧ ﴾[القصص: ۱۷]. «پروردگارا، به خاطر انعامت در حقّ من [از این پس] هرگز هم پشت گناهکاران نخواهم».
۲۸- ﴿ قَالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ٢١ ﴾[القصص: ۲۱]. «پروردگارا، مرا از گروه ستمکاران رهایى بخش».
۲۹- ﴿ رَبِّ إِنِّي لِمَآ أَنزَلۡتَ إِلَيَّ مِنۡ خَيۡرٖ فَقِيرٞ ٢٤ ﴾[القصص: ۲۴]. «پروردگارا، من به هر خیرى که بر من بفرستى [سخت] نیازمندم».
۳۰- ﴿ رَبِّ ٱنصُرۡنِي عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُفۡسِدِينَ ﴾[العنکبوت: ۳۰]. «پروردگارا، مرا بر [ضدّ] گروه فسادکاران یارى رسان».
۳۱- ﴿ رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ ١٠٠ ﴾[الصافات: ۱۰۰]. «پروردگارا، به من [فرزندى] از درستکاران ببخش».
۳۲- ﴿ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَهَبۡ لِي مُلۡكٗا لَّا يَنۢبَغِي لِأَحَدٖ مِّنۢ بَعۡدِيٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ ٣٥ ﴾[ص: ۳۵]. «پروردگارا، مرا بیامرز و به من فرمانروایىاى ببخش که جز من کسى را نسزد. بى گمان تویى که بخشایندهاى».
۳۳- ﴿ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَصۡلِحۡ لِي فِي ذُرِّيَّتِيٓۖ إِنِّي تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَإِنِّي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ ﴾[الأحقاف: ۱۵]. «پروردگارا، به من توفیق ده تا نعمتت را که بر من و بر پدر و مادرم ارزانى داشتهاى سپاس گزارم و کار شایستهاى کنم که به آن خشنود شوى و فرزندانم را نیز براى من شایسته بدار. من به تو روى آوردهام و من از مسلمانانم».
۳۴- ﴿ رَبِّ ٱبۡنِ لِي عِندَكَ بَيۡتٗا فِي ٱلۡجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِن فِرۡعَوۡنَ وَعَمَلِهِۦ وَنَجِّنِي مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ ﴾[التحریم: ۱۱]. «پروردگارا، برایم در نزد خود در بهشت خانهاى بساز. و مرا از فرعون و عمل او برهان و مرا از [دست] گروه ستمکاران نجات بده».
۳۵- ﴿ رَّبِّ لَا تَذَرۡ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ دَيَّارًا ﴾[النوح: ۲۶]. «پروردگارا، برایم در نزد خود در بهشت خانهاى بساز. و مرا از فرعون و عمل او برهان و مرا از [دست] گروه ستمکاران نجات بده».
۳۶- ﴿ رَّبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِوَٰلِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيۡتِيَ مُؤۡمِنٗا وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۖ وَلَا تَزِدِ ٱلظَّٰلِمِينَ إِلَّا تَبَارَۢا ٢٨ ﴾[النوح: ۲۸]. «پروردگارا، مرا و پدر و مادرم را و هر آن کس را که مؤمن به خانهام در آید و مردان مؤمن و زنان مؤمن را بیامرز و ستمکاران را جز نابودى میفزاى».