احترام و تقدیر متبادل بین صحابه و اهل بیت

تمجید امام زید بن علی بن حسین از صحابهش

هاشم برید از امام زید روایت می‌کند که گفت: ابوبکرسامام شکرگذاران بود، سپس این را تلاوت نمود: ﴿وَسَنَجۡزِي ٱلشَّٰكِرِينَ﴾[آل‌عمران: ۱۴۵] «و ما پاداش شکرگزاران را خواهیم داد». و سپس گفت: «برائت از ابوبکر برائت از علی است» [۵۳].

و در مورد شیخین ابوبکر و عمربمی‌گفت: «از هیچکسی از اهل بیتم نشنیده‌ام مگر آنکه از آنان به خوبی یاد می‌کرده است» [۵۴].

و یحیی بن ابی بکر عامری در کتابش «الریاض الـمستطابة» می‌گوید که منصور بالله عبدالله بن حمزه -یکی از ائمه بزرگ زیدیه- در کتابش «جواب الـمسائل التهامیة» دیدگاه امام زید را در مورد صحابه، چنین بیان کرده است که او ÷به صورت اجمالی آنان را می‌ستوده و خصوصیت‌هایی که صحابه بر دیگران دارند را برشمرده است، سپس می‌گوید: پس آنان بهترین مردم در زمان پیامبر و بعد از ایشان بوده‌اند، خداوند از آنان راضی باد و به آنان پاداش نیکو عطا کند، سپس می‌گوید: این مذهب ماست و برای اظهار آن تحت هیچ فشار و خشونتی قرار نگرفته‌ایم و چیزی دیگر نیست که تقیه کنیم و آن را پنهان نمائیم، و آنان که از ما جایگاه و قدرت کم‌تری دارند ناسزا می‌گویند و نفرین می‌کنند و طعنه می‌زنند، و ما از کار چنین کسانی اظهار برائت می‌کنیم، و پدران ما از علی÷همین را فرا گرفته‌اند... تا جایی که می‌گوید: در این جهت بعضی فکر می‌کنند ولای محض ناسزاگفتن به صحابه و بیزاری‌جستن از آنان است، و اینگونه بدون آنکه بدانند از محمدجبیزاری می‌جویند، و این شعر را سرود:

وإن كنت لا أرمي وترمي كنانتي
تصب جائحات النبل كشحي ومنكبي

[۵۳] سیر أعلام النبلاء: ۵/۳۹۰. [۵۴] تاریخ الأمم والـملوك طبری: ۷ / ۱۸۰.