۳-۶ دشنام به اصحابی که در مورد فضیلت آنها روایات متواتر موجود نیست
در بحث گذشته بیان کردیم که دشنام به صحابی‌ای که نصوص متواتر بر فضیلت وی موجود باشد، باعث کفر می‌شود، چون شخص فحاش، چیزی را انکار نموده که به طور ضروری در دین معلوم و روشن است، اما اگر نصوص متواتر وجود نداشته باشد، جمهور می‌گویند که کافر نمی‌شود، چون امر معلومی را انکار ننموده، مگر این که از لحاظ همنشینی و هم‌قطار بودن با پیامبر ج او را دشنام دهد.
امام محمد بن عبدالوهاب / می‌گوید:
«دشنام به صحابی‌ای که نص متواتر بر فضل و کمالات او وجود ندارد، موجب فسق است، و ظاهراً دشنام دهنده، فاسق شمرده می‌شود، مگر این که به علت صحابه بودن پیامبر ج او را دشنام دهد، که در این صورت، کافر می‌شود» [۶۹].
[۶۹] الرد علی الرافضة ص: ۱۹.