روش آموزشی وی
شیخ، بر حفظ متون تأکید فراوانی داشت و دانشآموزانش را به حفظ متون مکلف میکرد و در هر درسی پیگیر این مسأله بود و در ضمن، تمام تلاش و تواناییاش را در شرح و تحقیق مسایل، و بیان قول راجح از میان دیدگاههای علما، بهکار میبست و در این راستا به هیچ عنوان پیرو هوا و هوس نبود. همچنین در این میان، به توضیحات، نکات، اعتراضها و پرسشهای شاگردانش، خوب گوش میسپرد و در اثنای شرح خویش، پرسشهایی مطرح مینمود و فضای کلاس را به فضای گفتگو تبدیل میکرد و پس از شنیدن سخنان و پاسخهای دانشپژوهان، خود به پرسشها و مسایل مورد بحث، پاسخ میگفت.