در باره‌ی کعب بن عجزه و حکم فدیه‌ی افساد احرام می‌باشد
امام بخاری از کعب بن عجزه روایت می‌کند: در مورد فدیه‌ی روزه سئوال کرد، گفت: مرا به نزد پیامبر ج بردند در حالی که شپش بر صورتم پراکنده بود، پیامبر ج گفتند: «من فکر نمی‌کردم که تا این حد رنج و سختی متحمل شده‌ای آیا نمی‌توانی گوسفندی را بیابی؟» گفتم: نه. گفتند: «سه روز روزه بگیر یا به شش مسکین هر مسکینی نصف صاع خوراک بده و سر خود را بتراش.» این مخصوص من نازل شده ولی حکم آن برای همه است.
آیه‌ی ۱۹۸ سوره‌ی بقره: ﴿لَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡۚ فَإِذَآ أَفَضۡتُم مِّنۡ عَرَفَٰتٖ فَٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ عِندَ ٱلۡمَشۡعَرِ ٱلۡحَرَامِۖ وَٱذۡكُرُوهُ كَمَا هَدَىٰكُمۡ وَإِن كُنتُم مِّن قَبۡلِهِۦ لَمِنَ ٱلضَّآلِّينَ١٩٨﴾ [۱۲] به چه چیزی اشاره دارد؟
[۱۲] گناهی بر شما نیست که (در ایام حج با خرید و فروش) از فضل پروردگارتان (روزی) طلب کنید و هنگامی‌که از عرفات کوچ کردید؛ الله را نزد مشعر الحرام یاد کنید و او را یاد کنید همچنان که شما را هدایت کرد و اگرچه پیش از آن از گمراهان بودید.