ابوجهل بن هشام
امام بخاری از انس روایت می‌کند؛ گفت: ابوجهل بن هشام گفت: ای الله، اگر این دین حق است و از طرف تو می‌باشد، از آسمان بر ما سنگ ببار و یا ما را دچارعذاب دردناکی بگردان.
آیات: ۶۷ و ۶۸ و ۶۹ سوره‌ی انفال: ﴿مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُۥٓ أَسۡرَىٰ حَتَّىٰ يُثۡخِنَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ تُرِيدُونَ عَرَضَ ٱلدُّنۡيَا وَٱللَّهُ يُرِيدُ ٱلۡأٓخِرَةَۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٞ٦٧ لَّوۡلَا كِتَٰبٞ مِّنَ ٱللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمۡ فِيمَآ أَخَذۡتُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ٦٨ فَكُلُواْ مِمَّا غَنِمۡتُمۡ حَلَٰلٗا طَيِّبٗاۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ٦٩﴾ [۴۶] در مورد چه چیزی نازل شده است؟
[۴۶] هیچ پیامبری را سزاوار نیست که اسیرانی داشته باشد؛ تا آن‌که در زمین کشتار بسیار کند، شما (با گرفتن فدیه از اسیران) متاع دنیا را می‌خواهید و الله (سرای) آخرت را (برای شما) می‌خواهد و الله پیروزمند حکیم است. ﴿۶۷﴾ اگر حکم پیشین الهی نبود (که غنیمت و فدیه‌ی اسیر حلال است)، قطعاً در آنچه گرفتید، عذاب بزرگی به شما می‌رسید. ﴿۶۸﴾ پس از آنچه غنیمت گرفته‌اید، حلال پاکیزه بخورید و از الله بترسید، همانا الله آمرزندۀ مهربان است. البته این آیات بعد از مشورت رسول خدا ج با اصحاب در مورد اسیران و عدم قبول رأی عمرس و پذیرفتن رأی ابوبکرس و در تأیید رأی عمرس نازل شد. داستان آن معروف است و امام مسلم در صحیح خود آن را ذکر کرده است. (مصحح)