مختصری در اسباب نزول آیات قرآن کریم

در مورد چگونگى تقسیم غنائم جنگى

امام احمد از سعد بن ابی وقاص روایت می‌کند: در روز بدر، برادرم عمیر کشته شده بود در برابرش سعید بن عاص را کشتم و شمشیرش را برداشتم و آن شمشیر را نزد پیامبر آوردم، ایشان گفتند: «برو و آنچه در دست داری بیانداز» برگشتم و الله می‌داند که چه غوغایی در درونم بود بخاطر این‌که برادرم کشته شده بود؛ مدت زمان زیادی نگذشته بود که سوره‌ی انفال نازل شد و پیامبر ج فرمود: «برو و شمشیر خود را بردار».

آیه‌ی: ۹ سوره‌ی انفال: ﴿إِذۡ تَسۡتَغِيثُونَ رَبَّكُمۡ فَٱسۡتَجَابَ لَكُمۡ أَنِّي مُمِدُّكُم بِأَلۡفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ مُرۡدِفِينَ٩﴾ [۴۴] در جواب کدام جنگ و کدام دعای پیامبر نازل شده است؟

در جنگ بدر و دعاى: بار الهی آنچه به من وعده داده ای بر آورده ساز، ای الله اگر این گروه از اهل اسلام نابود شود در زمین عبادت کننده‌ای نخواهد بود.

امام ترمذی از عمر بن الخطاب س روایت می‌کند: پیامبر ج به مشرکین نگاه نمود در حالی که آن‌ها هزار نفر ‌بودند و یارن او سیصد و چند ده نفر بودند. رو به قبله نموده و دستش را بلند نمود و با پروردگارش بلند خواند: «بار الهی آنچه به من وعده داده‌ای بر آورده ساز، ای الله اگر این گروه از اهل اسلام نابود شود در زمین عبادت کننده‌ای نخواهد بود.» به استمرار در مناجات با پروردگارش بود و دستانش بلند بود و رو به قبله ایستاد تا این‌که ردایش افتاد؛ ابوبکر آمد و ردایش را برداشت و بر شانه‌ی ایشان انداخت و در پشت سر ایشان ایستاد و گفت: ای نبی الله خواندن پروردگارت کافی است همانا او آنچه را که به تو وعده داده برآورده خواهد نمود که این آیه نازل شد.

که آیه ﴿وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمۡ وَأَنتَ فِيهِمۡۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ مُعَذِّبَهُمۡ وَهُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ٣٣﴾ [الأنفال: ۳۳] نازل شد.

این سخن چه کسی است که در آیه‌ی: ۳۲ سوره‌ی انفال: ﴿وَإِذۡ قَالُواْ ٱللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ ٱلۡحَقَّ مِنۡ عِندِكَ فَأَمۡطِرۡ عَلَيۡنَا حِجَارَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ أَوِ ٱئۡتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٖ٣٢﴾ [۴۵] آمده است؟

[۴۴] (بیاد آورید) هنگامی‌که از پروردگارتان (فریاد و) یاری می‌خواستید، پس او (خواستۀ) شما را پذیرفت. (و فرمود:) «من شما را با یک هزار از فرشتگان، که پیا‌‌پی فرود می‌آیند، یاری می‌کنم.» [۴۵] و (به یاد آور) آن‌گاه که گفتند: «پروردگارا! اگر این (قرآن) حق است و از جانب توست، پس از آسمان سنگی بر ما بباران، یا عذاب دردناکی بر ما بفرست».